ΠΡΟΤΑΣΗ: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΓΟΡΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ, του Γιάννη Σιώκου…

ΠΡΟΤΑΣΗ: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΓΟΡΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ 

          Ένας χώρος 100 περίπου στρεμμάτων στο κέντρο του Νομού, ενδιάμεσα από δύο (2) λιμάνια (Κιάτου – Κορίνθου),  με άμεση προσέγγιση σε όλους τους οδικούς άξονες. Ένας χώρος ανεκτίμητης δυναμικής – προοπτικής και προσφοράς προς τους Κορινθίους, και όχι μόνο ανεκμετάλλευτος. Χώρος τον οποίον εμπνεύσθηκε ο Κορίνθιος πολιτικός της την περίοδο 1980 – 1990, Γιάννης ΠΟΤΤΑΚΗΣ για τη δημιουργία μιας πολυδύναμης μεταποιητικής μονάδος για την προβολή και προώθηση του συνόλου των αγροτικών προϊόντων του Νομού Κορινθίας της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδος.

          Η γεωγραφική θέση της Περιφερειακής Αγοράς Κορίνθου (ΠΑΚ) σε συνδυασμό με το ρόλο της προώθησης όλων των αγροτικών προϊόντων σε μία αγορά των 5.000.000 ανθρώπων – πελατών, αναδεικνύει τη δυναμική και τα προσόντα του χώρου αυτού.

          Το έργο αυτό ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Κορίνθιου πολιτικού ΠΟΤΤΑΚΗ. Το προσυπέγραψαν οι Υπουργοί Οικονομικών ΤΣΟΒΟΛΑΣ και Εμπορίου ΣΗΜΙΤΗΣ, ο μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας και κάτοικος Κορινθίας.

          Η Περιφερειακή Αγορά Κορίνθου, σε συνδυασμό με τις άλλες 3 περιφερειακές αγορές Χανίων, Βόλου και Κουλούρας Ημαθίας, συνέθεσαν το ΜΟΝΤΕΛΟ – ΠΙΛΟΤΟ μιας μεγαλειώδους, ανεπανάληπτης πολιτικής πρότασης για την κατασκευή 14 Περιφερειακών Αγορών (ΠΑ) που θα κάλυπταν το σύνολο του Ελλαδικού χώρου. Στο τέλος της δεκαετίας του 1990 η κατασκευαστική επένδυση των 4 ΠΑ είχε ολοκληρωθεί κατά 85% του έργου. Με ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Πρωθυπουργό και ΣΗΜΙΤΗ Υπουργό Εμπορίου ξεκίνησε το Έργο των Π.Α. Με ΣΗΜΙΤΗ Πρωθυπουργό η Π.Α.Κ. κατέληξε στη σημερινή άθλια και απαράδεκτη εικόνα. Εικόνα που συνθέτει ΑΣΕΛΓΕΙΑ για την πρωτεύουσα του Νομού. Εικόνα που αποτελεί προσβολή στον πολιτισμό και στην κουλτούρα των Κορινθίων. Εικόνα για την οποία η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον γιο του Ανδρέα Παπανδρέου, τον Γιώργο, έχει τεράστια διαχρονική ευθύνη έναντι των Κορινθίων και θα πρέπει ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ να πάρει άμεση θέση.

          Σήμερα που τα κορινθιακά αγροτικά προϊόντα και οι Κορίνθιοι παραγωγοί και όχι μόνο είναι ΟΜΗΡΟΙ των ιδιωτών μεταποιητών, επιβάλλεται να τον επανασχεδιάσουν, να τον επικαιροποιήσουν στα σημερινά δεδομένα σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης του Νομού μας για δύο κυρίως λόγους:

Πρώτον, το χώρο αυτόν τον έχει ανάγκη το σύνολο των αγροτικών και εμπορικών δραστηριοτήτων του Νομού και δεύτερον το χώρο αυτόν τον εποφθαλμιά ο κινεζικός παράγοντας για τα προσόντα του, τη γεωγραφική του θέση και την επενδυτική δυναμική που δύναται να αναπτύξει.

          Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες τα τρωκτικά του πολιτικού και αγροτικού χώρου προωθούν, κινούμενα στα πλαίσια της μίζας, το χώρο της Περιφερειακής Αγοράς Κορίνθου σε πάσης μορφής αξιοποίηση – εκμετάλλευση (με ενοίκιο ή αγορά) στον κινεζικό παράγοντα από την ΑΤΕ. Ο κύριος ΧΩΡΕΜΗΣ, ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κορινθίας, σε επιστολή του την 1-1-2000, προφανώς ευαισθητοποιημένος ως γνώστης γεγονότων και προσώπων που συνέβαλλαν στο έγκλημα κατά του Νομού με την ανοχή του πολιτικού και νομαρχιακού παράγοντα, μου έστειλε μία ενδιαφέρουσα επιστολή που είναι όσο ποτέ επίκαιρη. (Κύριε ΧΩΡΕΜΗ, παρακαλώ δημόσια διάψευση αν δεν είναι έτσι.) – «Αγαπητέ Γιάννη, σε ενημερώνω ότι βρίσκεται σε εξέλιξη προσπάθειά μου ούτως ώστε με νομοθετική ρύθμιση να αναλάβει το Δημόσιο (Υπουργείο Γεωργίας) την κάλυψη των απαιτήσεων της ΑΤΕ, ώστε η ΠΑΚ να περιέλθει στην κατοχή του και η διαχείρισή της να γίνει με τον τρόπο που έχει αποφασιστεί για τις άλλες τρεις ΠΑΚ, Κουλούρας, Βόλου, Χανίων. Δηλαδή, σε ανώνυμη εταιρεία στην οποία θα συμμετέχουν οι φορείς του Νομού, Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, Επιμελητήριο, ΕΑΣ και άλλοι. Βασικό επιχείρημα είναι ότι δεν δεχόμαστε πλέον την κατάφορη αδικία εις βάρος της ΠΑΚ, που πέραν των δικών της φορτώθηκε και τα βάρη κατασκευής των άλλων ΠΑΚ. Πέραν λοιπόν των ευθυνών που υφίστανται έτσι κι αλλιώς για τη διαμορφωθείσα κατάσταση στην ΠΑΚ, σήμερα έχει ιδιαίτερη αξία να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας ως Κορίνθιοι, ώστε να επιτύχουμε την απόδοση της ΠΑΚ στους Κορινθίους».

Τάδε έφη Τάσος ΧΩΡΕΜΗΣ 1-1-2000 – Τότε που το κινεζικό ενδιαφέρον ήταν ανύπαρκτο. Η επιστολή ΧΩΡΕΜΗ που αφορά τον χώρο της ΠΑΚ είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Λεπτομερή στοιχεία του θέματος αυτού βρίσκονται εις χείρας του δημοσιογράφου και Κοινοτάρχου Λεχαίου, κυρίου Χαράλαμπου ΒΡΑΧΝΟΥ. Γνωρίζω ότι είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου.

          Η πολιτική επένδυση της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στον Κορινθιακό χώρο με την ίδρυση της ΠΑΚ που φέρει την υπογραφή ΠΟΤΑΚΗ 1983, σε συνδυασμό με την εξέλιξη και κατάληξή της, είναι διανθισμένη και εμπλουτισμένη με διαπλοκή, με φασίζουσα νοοτροπία στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΑΤΕ (ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ και ΑΔΑΛΑΚΗ) και με υποτίμηση και απαξίωση των Κορινθίων. Έλαχεν η μοίρα σήμερα να έχουμε Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Mε γνώμονα και μπούσουλα τα κορινθιακά αγροτικά και εμπορικά συμφέροντα, τον κίνδυνο στο χώρο της ΠΑΚ να αναπτυχθεί ένα κινεζικό εμπορικό κέντρο στην έκταση των εκατό στρεμμάτων, τις συνέπειες που θα προκύψουν από αυτήν τη δραστηριότητα και την αδήριτη ανάγκη επένδυσης στο χώρο αυτό από Κορινθίους φορείς για τους Κορίνθιους πολίτες – αγρότες κάνω έκκληση στους κυρίους Υφυπουργό κο. ΜΠΕΓΛΙΤΗ και βουλευτάς του Νομού ΜΑΝΩΛΑΚΗ, ΚΟΛΛΙΑ, ΦΑΡΜΑΚΗ σε κοινή προσπάθεια προσέγγισης του θέματος της ΠΑΚ με απόλυτη κορινθιακή οπτική και να συνδέσουν το όνομά τους με την περαιτέρω εξέλιξη του θέματος αυτού.

          Είναι νομοτελειακή ανάγκη ο χώρος αυτός να αξιολογηθεί, να αξιοποιηθεί και να κατακτηθεί από κορινθιακά αγροτικά συμφέροντα και όχι μόνον. Ο κύριος ΒΡΑΧΝΟΣ είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου.

          Η πρόταση αυτή είναι αποτέλεσμα διαβούλευσης της ομάδας αγροτών της Αρμονικής Ανάπτυξης. Η πατρότητα της πρότασης αυτής ανήκει σε αυτήν την ομάδα, η οποία είναι μία καταρχήν πρόταση που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε γενικότερη Παγκορινθιακή διαβούλευση – διάλογο για την ΠΑΚ. Η πρόταση αυτή προβάλλεται για διαβούλευση, υιοθέτηση, στήριξη προς κάθε Κορίνθιο παράγοντα ή φορέα. Αποδέκτες της πρότασης αυτής θα είναι η καθ’ ύλην αρμόδιοι.

Σιώκος Γιάννης

Αγρότης Συνεταιριστής

Advertisement

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΣΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ, του Ιωάννη Γιάνναρου

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΣΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ

Βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε στρατηγική ανάπτυξης μιας περιοχής είναι η άριστη διαχείριση των υδατικών πόρων και των ενεργειακών πηγών, καθώς και η ορθολογική διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων που παράγονται στο περιβάλλον της. Οποιαδήποτε ανάπτυξη παραγωγικής ή και οικονομικής δραστηριότητας, όπως για παράδειγμα οικιστική επέκταση, τουριστικές επιχειρήσεις, αγροτικές εκμεταλλεύσεις ή λοιπές υποδομές, προϋποθέτει ως ελάχιστο προαπαιτούμενο την ύπαρξη αξιόπιστων υποδομών παροχής της αναγκαίας ποσότητας και καλής ποιότητας νερού, την εγκατάσταση συστημάτων επεξεργασίας και αξιοποίησης των υγρών, στερεών και αερίων αποβλήτων καθώς και την κατασκευή δικτύων παροχής ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας κατά το δυνατόν «πράσινης».

Όσον αφορά μάλιστα τις χρηματοδοτικές δυνατότητες για την ανάπτυξη πλουτοπαραγωγικών υποδομών, είναι γνωστό ότι δεν υποστηρίζεται πλέον από την Ευρωπαϊκή Ένωση η εγκαθίδρυση οποιασδήποτε δραστηριότητας σε περιοχές που παραμελείται η προστασία του περιβάλλοντος και απουσιάζει ο σεβασμός των φυσικών τους πόρων. 

Η ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων συσχετίζεται άμεσα με την εξοικονόμηση τόσο των διατιθέμενων υδατικών πόρων, όσο και της καταναλισκόμενης ενέργειας και είναι αναγκαίο να σχεδιάζονται – υλοποιούνται ολοκληρωμένες και όχι αποσπασματικές ή ευκαιριακές λύσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απαίτηση πολλών Δήμων για εφαρμογή εξαιρετικά δαπανηρών και ενεργοβόρων συστημάτων αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, ενώ παράλληλα οι Δήμοι αυτοί δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτε για την επεξεργασία και ανακύκλωση των λυμάτων τους ή για την αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ ) της περιοχής τους προσποριζόμενοι ενέργεια από μικρά υδροηλεκτικά έργα, από βιομάζα και από αιολική ενέργεια, κλπ. Σε επόμενο κείμενο θα παρατεθούν συνοπτικά ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα από άλλους δήμους, όπως : α. η περίπτωση της Αγριάς στη Μαγνησία, όπου υπήρξε συνδυασμός της ενιαίας διαχείρισης των διαθέσιμων υδατικών πόρων και δημιουργίας μικρών υδροηλεκτρικών έργων, β. η περίπτωση του Γαζίου στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου εφαρμόσθηκε η μέθοδος της αντίστροφης όσμωσης σε υφάλμυρο νερό μέθοδος και διαδικασία περισσότερο συμφέρουσα από άλλες που εφαρμοζόντουσαν, γ. η περίπτωση της Ερεσού στην Μυτιλήνη, όπου εφαρμόσθηκε η μέθοδος του υβριδικού συστήματος αντλησιοταμίευσης.

Κατά συνέπεια σε κάθε περιοχή και ειδικότερα σήμερα με την υλοποίηση του Προγράμματος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, απαιτείται η κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου διαχειριστικού σχεδίου για τους υδατικούς πόρους, είτε αυτοί αφορούν την ύδρευση, είτε την άρδευση, περιλαμβανομένων και ενεργειών για την εφαρμογή – χρήση ΑΠΕ. Ο ενιαίος δήμος Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συνένωσης δήμων με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά σε ότι αφορά την διαχείριση των υδατικών πόρων, με μηδενική χρήση ΑΠΕ άρα υψηλό κόστος ενέργειας. και με σημαντικές ανάγκες παροχής άρδευσης, παρά την μείωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.

Οι βασικές αρχές ενός Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδατικών Πόρων, έχουν ως εξής :

Το διατιθέμενο ή εξοικονομούμενο νερό χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες και η επιλογή της κάθε μιας εξαρτάται από τη διάρθρωση των εγκαταστάσεων και το κόστος λειτουργίας και συντήρησης αυτών. Αναλυτικότερα αυτές έχουν ως εξής :

• Α’  ποιότητα νερού (πόσιμο) που συλλέγεται ή προέρχεται από φυσικές πηγές νερού της περιοχής.
• Α’  ποιότητα νερού (πόσιμο) που προέρχεται είτε από επεξεργασία νερού χαμηλότερης ποιότητας (αφαλάτωση θαλασσίου νερού), είτε από  άλλες παροχές πχ γεωτρήσεις χαμηλής ποιότητας.
• Β’ ποιότητα νερού (μη πόσιμο) που προέρχεται από επεξεργασία αποβλήτων και λυμάτων της περιοχής ή από μικρά φράγματα ή από ταμιευτήρες συλλογής. Το νερό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις αγροτικές εφαρμογές όπως άρδευση καθώς  και για δευτερεύουσα οικιακή χρήση (τουαλέτες, πότισμα κήπων, πλύσιμο δρόμων κ.ά.).

Η κάθε ποιότητα νερού έχει ασφαλώς και το δικό της κοστολόγιο και αυτό θα διαμορφώνεται ανάλογα με τις δαπάνες παραγωγής του νερού καθώς και σύμφωνα με τη χρήση του. Ανεξάρτητα από τα οικονομικά δεδομένα της διάθεσης των τριών αυτών ποιοτήτων νερού, η μέθοδος που αναπτύσσεται με αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζει την καλύτερη αξιοποίηση των υπαρχόντων πόρων, την επάρκεια στους χρήστες και τέλος την δίκαιη τιμολόγηση ανάλογα με την χρήση.

Η χρήση των επεξεργασμένων υδατικών  αποβλήτων για  γεωργικές ανάγκες παρουσιάζει πρόσθετα πλεονεκτήματα για τις παράκτιες περιοχές. Πράγματι, εκτός από το προφανές όφελος της εξοικονόμησης νερού επιτυγχάνεται και η απομάκρυνση, δηλ. ένα «ξέπλυμα» του θαλασσινού νερού που έχει απορροφηθεί μέσα στην ξηρά, εξ αιτίας της εξάντλησης του υδροφόρου ορίζοντα λόγω υπεράντλησης του για γεωργικές χρήσεις. Η περίπτωση αυτή έχει εφαρμογή για τον ενιαίο Δήμο και κατά συνέπεια τον αφορά έντονα.

Το Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης προβλέπει ότι το νερό μετά την οικιακή του χρήση, είτε είναι Α’ ποιότητας είτε Β’ ποιότητας, καταλήγει κατά 80% περίπου στα λύματα. Τα λύματα μαζί με τα υγρά απόβλητα των άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων (επεξεργασμένων ή μη) καταλήγουν στη μονάδα επεξεργασίας. Ανάλογα με την εποχιακή διακύμανση της παροχής και των χαρακτηριστικών των λυμάτων μπορούν να εφαρμοστούν διάφορες τεχνολογίες επεξεργασίας. Η επιλογή της κατάλληλης τεχνολογίας έχει άμεση επίδραση στο κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας της μονάδας καθώς επίσης και στον αποτελεσματικό της έλεγχο.

Στις συμβατικές μονάδες και στις σχετικές μελέτες θεωρείται, συνήθως, δεδομένη η τεχνολογία επεξεργασίας των λυμάτων, παραδοχή που δεν είναι όμως καθόλου ορθή. Συνηθισμένο πρόβλημα που παρατηρείται στους βιολογικούς καθαρισμούς των αστικών λυμάτων στον Ελλαδικό χώρο είναι ότι, κατά τον σχεδιασμό τους, δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι μεγάλες εποχιακές διακυμάνσεις (π.χ. το καλοκαίρι διπλασιάζονται οι παροχές ιδίως σε τουριστικά μέρη) καθώς επίσης και οι ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής. Ο Δήμος πρέπει να έχει την ευθύνη της τελικής διάθεσης των όλων των αποβλήτων της περιοχής και κάθε δραστηριότητα της περιοχής θα παραδίδει, στη Μονάδα Επεξεργασίας, τα απόβλητά τους και ανάλογα με το ρυπαντικό φορτίο τους γίνεται χρέωση και καταβολή της αντίστοιχης οικονομικής συνδρομής. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται τα ακόλουθα:

• ο Δήμος έχει την συνολική περιβαλλοντική ευθύνη και έλεγχο της περιοχής του,
• ο Δήμος έχει πρόσθετα έσοδα από την επεξεργασία των αποβλήτων,
• κατά κανόνα η συνεπεξεργασία των βιομηχανικών αποβλήτων με τα αστικά λύματα έχει περισσότερα τεχνικά και οικονομικά πλεονεκτήματα από ότι έχει η ξεχωριστή επεξεργασία του καθενός,
• εφόσον ο Δήμος διαθέτει μονάδα ανακύκλωσης των επεξεργασμένων αποβλήτων επιτυγχάνει την μέγιστη δυνατή επαναχρησιμοποίηση του νερού της περιοχής,
• δίδεται η ευκαιρία για μεγαλύτερη εξομάλυνση των εποχιακών διακυμάνσεων των αστικών λυμάτων λόγω μετακίνησης πληθυσμών και έντασης των δραστηριοτήτων.

Προϋπόθεση των παραπάνω είναι να έχει σχεδιαστεί σωστά η μονάδα επεξεργασίας των αποβλήτων τόσο από πλευράς της εφαρμοζόμενης τεχνολογίας  όσο και από πλευράς  δυναμικότητας. Με τον τρόπο αυτό ο Δήμος, εφαρμόζοντας  μία ορθολογική λειτουργία των εγκαταστάσεων, μπορεί να πρωταγωνιστεί στην ανάπτυξη της περιοχής του διότι, αναμφίβολα, ανάπτυξη χωρίς προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί μακροπρόθεσμα να εννοηθεί και να υπάρξει.

Η κύρια μονάδα επεξεργασίας (βιολογικός καθαρισμός) μπορεί να συνοδεύεται από μία μονάδα τριτογενούς επεξεργασίας. Συνήθως αυτή η μονάδα αποτελείται από φυτικά και συνθετικά φίλτρα τα οποία έχουν σκοπό να ελαττώσουν όλους τους ρύπους και να κατεβάσουν τις συγκεντρώσεις τους στα επίπεδα που είναι επιτρεπτά για το πόσιμο νερό. Το νερό αυτό μπορεί να ανακυκλωθεί, ως νερό δεύτερης ποιότητας, κυρίως για γεωργική χρήση. Συνήθως η μονάδα επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων είναι μία ενεργοβόρα μονάδα, ενώ ενεργοβόρα είναι και η συλλογή και μεταφορά των λυμάτων στη μονάδα επεξεργασίας.

Η μονάδα του βιολογικού καθαρισμού μπορεί να συνδυαστεί άριστα με τη μονάδα επεξεργασίας των αστικών απορριμμάτων,  διότι από κάθε βιολογικό καθαρισμό παράγονται στερεά απόβλητα που είναι οι πρωτογενείς και οι βιολογικές λάσπες. Τα στερεά αυτά απόβλητα πρέπει να υποστούν ταυτόχρονη επεξεργασία με τα απορρίμματα. Πρέπει επιπλέον να σημειωθεί ότι  καθώς από κάθε μονά επεξεργασίας απορριμμάτων (ξεκινώντας από τον απλούστερο ΧΥΤΑ έως την πλέον πολύπλοκη μονάδα κομποστοποίησης, αναερόβιας χώνευσης, κλπ) παράγονται στραγγίσματα, δηλαδή υγρά απόβλητα που πρέπει να υποστούν ταυτόχρονη επεξεργασία με τα υγρά απόβλητα. Τα στραγγίσματα χωματερών θεωρούνται από τα πλέον τοξικά βιομηχανικά απόβλητα και ως έχουν καταστροφική επίδραση στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής. Συνήθως οι μονάδες επεξεργασίας των λυμάτων δεν λαμβάνουν υπόψη τους, στον σχεδιασμό, τα στραγγίσματα αυτά και έτσι δημιουργούνται σοβαρές αρρυθμίες και αναστατώσεις κατά την λειτουργία τους όταν πρέπει να υποδεχθούν (αρκετά αργότερα συνήθως) και αυτά τα απόβλητα.

Σε κάθε περίπτωση βασική αρχή της όποια διαχειριστικής μελέτης ή συντονισμένων ενεργειών αναληφθούν θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα κάτωθι :

• Η συνθήκες που επικρατούν σε επίπεδο ΕΕ απαιτούν συνολικές αντιμετωπίσεις κρίσιμων ζητημάτων για τις βασικές υποδομές των χωρών μελών και για το λόγο αυτό το σύνολο των ανωτέρω προτάσεων προτείνει συνολικές λύσεις και όχι αποσπασματικές και μικρής κλίμακας παρεμβάσεις,
• Η διαχείριση των υδατικών πόρων θα πρέπει να έχει ενιαία μορφή αι εφαρμογή, να αποτελεί παρέμβαση δυναμική και όχι στατική, δηλαδή να προβλέπει ότι ο εξυπηρετούμενος πληθυσμός είναι δυνατό να παρουσιάζει μεταβολές στα επόμενα έτη (αύξηση κατασκευαστικής δραστηριότητας, ανάπτυξη ορεινών περιοχών, κλπ) και κατά συνέπεια θα απαιτούνται νέες επενδύσεις, οι οποίες θα πρέπει να προβλέπονται σε ρεαλιστικό επίπεδο,
• Θα πρέπει να μελετηθεί η ανταποδοτικότητα της παρέμβασης (λειτουργία και συντήρηση σύμφωνα με σύγχρονες προδιαγραφές) και να διασφαλίζεται με τον καλύτερο τρόπο η συνεχής εξυπηρέτηση των απαιτήσεων των χρηστών. Η κάλυψη αυτή θα προσφέρεται ανεξάρτητα από τις σημερινές προβλέψεις για τις ανάγκες, οι οποίες μπορεί να επιβεβαιωθούν περισσότερο ή λιγότερο. Η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι ο ορθολογισμός του κόστους και η δημιουργία οικονομικών κλίμακας λειτουργούν προς όφελος του χρήστη – καταναλωτή και με τον τρόπο αυτό τα επιβαλλόμενα τέλη δεν είναι υψηλά.
• Θα πρέπει να αποφευχθούν τυχόν αστοχίες στην μελέτη και στην κατασκευή των απαραίτητων υποδομών και σαφώς οι τυχόν σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα μειώσουν ή και θα εξαλείψουν την κοινωνική αποδοχή για τέτοιες παρεμβάσεις. Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα στα «κλασσικά έργα Ταμείου Συνοχής» παρουσιάζονται προβλήματα δυσλειτουργίας και αδυναμία κάλυψης των αναγκών, αφού οι αρχικές μέγιστες προβλέψεις χρειάστηκαν αναθεώρηση σε λιγότερα από 10 έτη.
• Θα πρέπει να στοχευτεί ο εξορθολογισμός του κόστους κατασκευής, συντήρησης και λειτουργίας των εγκαταστάσεων, δεδομένου ότι αφενός θα πρέπει αυτές προσαρμόζονται στην προσφορά – ζήτηση υπηρεσιών, και αφετέρου ο Δήμος θα είναι υποχρεωμένος να καλύπτει το κόστος αυτό από τα τέλη αποχέτευσης που θα εισπράττει από τους δημότες. Κατά συνέπεια όσο περισσότερο εξορθολογισμένο και λειτουργικό είναι ένα έργο, τόσο οικονομικότερο θα είναι και για τους δημότες.
• Ιδιαίτερο βάρος θα πρέπει να δοθεί στην εξασφάλιση των περιβαλλοντικών ωφελειών από τη σωστή λειτουργία του συστήματος συλλογής και επεξεργασίας λυμάτων (έλεγχος εκροών, έλεγχος ποιότητας αποδέκτη, έλεγχος παράνομων συνδέσεων ομβρίων στην αποχέτευση, έλεγχος παράνομων απορροφητικών βόθρων, κλπ), και ο Δήμος θα πρέπει να ελέγχων των προδιαγραφών και όχι ελέγχων και ελεγχόμενος, όπως γίνεται μέχρι σήμερα στην πλειοψηφία των υφιστάμενων εγκαταστάσεων στην χώρα μας.

Συμπερασματικά και με βάση τα ανωτέρω θα πρέπει να πραγματοποιηθεί άμεσα η εκτενής ανάλυση σε επίπεδο master plan των ανωτέρω παραδοχών και ειδικότερα των κρίσιμων σημείων αυτής που είναι :

• Δημιουργία μοντέλου για τον προσδιορισμό της ζήτησης των υπηρεσιών που απαιτούνται για τους πολίτες, περιλαμβανομένων και των εκτιμήσεων μεταβολής των ποσοτικών και ποιοτικών μεταβολών της σύνθεσης τους, με αποτέλεσμα την προσαρμογή της ζήτησης σε επίπεδο 25 ετίας,
• Ρεαλιστική προσέγγιση της τιμολογιακής πολιτικής σε θέματα άρδευσης – ύδρευσης, με βασικό άξονα την ορθολογική διαχείριση, την κάλυψη των αναγκών με οικονομίες κλίμακας και την λιγότερο δυνατή επιβάρυνση των δημοτών με βάση τα ανωτέρω,
• Ρεαλιστική προσέγγιση της τιμολογιακής πολιτικής σε θέματα αποχέτευσης και ειδικότερα στα επιβαλλόμενα τέλη αυτής : Τέλη Διακλάδωσης, Τέλη Σύνδεσης, Ειδικό Τέλος Μελέτης και Κατασκευής Έργων, Τέλος Χρήσης Υπονόμου (Ν 1069/1980, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 2065/1992 και τον Ν. 3013/2002).
• Θέσπιση δεικτών επίδοσης, όπως: τήρηση ορίων εκροών, δείκτες καλής λειτουργίας, δείκτες ικανοποίησης χρηστών και δείκτες κάλυψης αιτήσεων χρηστών για σύνδεση με το δίκτυο, δεδομένα τα οποία θα ελέγχουν διεξοδικά οι δημοτικές υπηρεσίες ώστε να διατηρείται και να βελτιώνεται συνεχώς η κοινωνική αποδοχή του έργου.
• Προσδιορισμός των κινδύνων και κατανομή τους, με βάση το τελικά επιλεχθέν σενάριο, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η μακρόχρονη λειτουργία του συνολικού έργου για την περιοχή.

Συμπερασματικά η διαχείριση υδατικών πόρων, σε συνδυασμό με την εφαρμογή και χρήση ΑΠΕ, αποτελούν σοβαρές παραμέτρους καθορισμού των αναπτυξιακών προοπτικών για κάθε δήμο, για κάθε περιοχή της χώρας. Δυστυχώς μέχρι σήμερα ελάχιστοι δήμοι έχουν καταφέρει να συνδυάσουν τα προαναφερόμενα και να τα βάλλουν στη σωστή τους περιβαλλοντική διάσταση και για το λόγο αυτό παρατηρούνται σοβαρές υστερήσεις και περιβαλλοντικές αστοχίες. Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ θα πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία της διενέργειας σοβαρών παρεμβάσεων στη διαχείριση υδατικών πόρων και οι υποψήφιοι αιρετοί να προβούν σε σοβαρές και τεκμηριωμένες προγραμματικές προτάσεις.

Με εκτίμηση

Ιωάννης Γιάνναρος

Η βιώσιμη διαχείριση του Κορινθιακού Κόλπου: Βασικές θέσεις του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος (Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΙΑΙΑΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ)

Η βιώσιμη διαχείριση του Κορινθιακού Κόλπου: Βασικές θέσεις του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος (Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΙΑΙΑΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ)

Μιχαήλ Δεκλερής, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ε.τ., Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

 1.            Προκειμένου περί της διαχειρίσεως όλων των φυσικών οικοσυστημάτων, χερσαίων και θαλασσίων, και ιδίως εκείνων που είναι διαπεπλεγμένα με ανθρωπογενή συστήματα, κάθε συζήτηση πρέπει να αρχίζει με την αποσαφήνιση της εννοίας της βιωσίμου αναπτύξεως.  Πρέπει να γίνει αντιληπτό δηλ. ότι το βασικό κριτήριο δεν είναι η παραγωγή ή αύξηση πλούτου, όσο και αν είναι αναγκαία, αλλά η διαφύλαξη των οικοσυστημάτων που υποβαθμίζονται ραγδαίως και εκλείπουν.  Η βιωσιμότης, δηλ. η ίδια η ζωή, προέχει του πλούτου και της αυξήσεώς του. 

 2.            Δεν πρέπει επίσης να λησμονείται ότι η επιδίωξη του σκοπού της βιωσιμότητος είναι αδύνατη χωρίς την χωροταξία.  Και εδώ πρέπει να αποφεύγεται η πλάνη ότι η χωροταξία είναι απλώς η χωροθέτηση ωρισμένης ανθρωπογενούς δραστηριότητος.  Χωροταξία σημαίνει τάξη στον χώρο, δηλ. εναρμόνιση των ανθρωπίνων παρεμβάσεων στο περιβάλλον και σεβασμός της φύσεως του τελευταίου. 

 3.            Η περίπτωση του Κορινθιακού είναι κλασσικό παράδειγμα της συγχύσεως που επικρατεί γύρω απ’ τα θεμελιώδη αξιώματα που εκθέσαμε.  Το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ, εφαρμόζοντας το Διεθνές Δίκαιο του Περιβάλλοντος ακι τις Οδηγίες της Agenda 21, παρέχει αυστηρή προστασία στα λεγόμενα ευπαθή οικοσυστήματα, διότι επιτρέπει μόνον την ηπία διαχείριση και ανάπτυξη αυτών.  Όλα τα παράκτια οικοσυστήματα είναι ευπαθή και οι κόλποι των ακόμα ευπαθέστεροι.  Αυτό σημαίνει ότι αποσταθεροποιούνται ευκόλως. 

 4.            Η προστασία ενός ευπαθούς οικοσυστήματος αρχίζει από την καλή γνώση και περιγραφή του.  Αυτό δεν είναι εύκολο όταν το οικοσύστημα διασχίζει πλείονες διοικητικές περιφέρειες και οι πλείονες διαχειριστές έχουν κοντόφθαλμες προσεγγίσεις και υπόκεινται σε τοπικές πιέσεις. 

 5.            Η αρίστη βιώσιμη διαχείριση στηρίζεται πάντοτε σε συστημικά πρότυπα.  Αντιθέτως, η τμηματική και αποσπασματική μέθοδος προσεγγίσεως άγει σε ψευδή δόμηση των προβλημάτων χάριν των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων που καταστρέφουν τα οικοσυστήματα.  Και τούτο διότι η περιγραφή των τελευταίων αρχίζει από τα ανθρωπογενή συστήματα, για τα οποία κυρίως ενδιαφέρεται η πολιτική, ενώ το ορθόν είναι ακριβώς το αντίθετο.

 6.            Εξ αιτίας της Διώρυγος της Κορίνθου, ο Κορινθιακός Κόλπος είναι μονίμως εκτεθειμένος σε κακή, δηλ. μη βιώσιμη διαχείριση, η οποία επισκιάζεται και εν πολλοίς αποκρύπτεται από την ναυτιλιακή του χρησιμότητα.  Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, περίπου 15.000 πλοία τον διασχίζουν!  Είναι άραγε τούτο συμβατό με την φύση του ως ευπαθούς οικοσυστήματος; Βεβαίως το ερώτημα αυτό δεν απησχόλησε ούτε τον Περίανδρο στους αρχαίους χρόνους, ούτε τον Ζαΐμη στους νεώτερους.  Ήταν η εποχή της αθωότητος, όταν οι άνθρωποι δεν είχαν λόγους να ανησυχούν για το περιβάλλον και διέθεταν άλλωστε σχεδόν αβλαβή τεχνολογία.  Σήμερα όμως, κάθε ευσυνείδητος επιβάτης ή φορτωτής των συγχρόνων ρυπογόνων πλοίων δικαιούται ή μάλλον οφείλει να θέτει το ερώτημα αυτό. 

 7.            Τοσούτω δε μάλλον καθ’ όσον η συνεχιζομένη βιομηχανική ανάπτυξη της Χώρας συνεχίζει να γεννά και άλλες επικίνδυνες ιδέες.  Σας είναι ασφαλώς γνωστόν εκ προσωπικής πείρας ότι μικρότερα υποσυστήματα του Κορινθιακού Κόλπου (Κόλποι Αντικύρων και Δομβραίνης/Θίσβης) προορίζονται ως βιομηχανικές περιοχές ή λιμένες εξαγωγικού εμπορίου.  Δεν είμαι εις θέση να συλλάβω κατά ποία λογική οι χρήσεις αυτές μπορούν να εναρμονισθούν με την φύση του Κορινθιακού ως ευπαθούς οικοσυστήματος! 

 8.            Μού είναι επίσης αδύνατο να εννοήσω πώς οι βόρειες ακτές του Κορινθιακού εκβιομηχανίζονται, καθ’ ήν απέναντι οι νότιες προσπαθούν να αντλήσουν οφέλη εκ του θαλασσίου τουρισμού και οι κάτοικοί τους έχουν ατομικά δικαιώματα για την κατά προορισμόν χρήση των ακτών, που -κατά την σαφή νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας- είναι η κολύμβηση και η ψυχαγωγία. 

 9.            Είναι φανερό λοιπόν ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, δηλ. να βάλουμε τάξη στον μείζονα χώρο που καταλαμβάνει ο Κορινθιακός Κόλπος.  Φαίνεται ότι στο παρελθόν είχε επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, αλλά με έμφαση μόνο στα ανθρωπογενή συστήματα.  Η σύγχρονη όμως προσέγγιση είναι εντελώς διαφορετική: δεν θα αρχίσουμε από το τί ωφελήματα θέλει να αντλήσει ο άνθρωπος από τον Κορινθιακό.  Αντιθέτως, θα προσπαθήσουμε να μάθουμε και να καταλάβουμε ποιος είναι ο Κορινθιακός και τα ανάγκες έχει ως οικοσύστημα, ύστερα από την μη βιώσιμη διαχείρισή του μέχρι σήμερα.  Ύστερα θα απογράψουμε λεπτομερώς ποιες ανθρωπογενείς πιέσεις του ασκούνται πανταχόθεν και πώς αλληλοεπηρεάζονται μεταξύ των και με το οικοσύστημα.  Μόνον δε όταν επιτελέσουμε αυτό το θεμελιώδες έργο θα είμαστε σε θέση να πούμε ποιες ανθρωπογενείς χρήσεις πρέπει να παύσουν και ποιες μπορούν να συνεχισθούν, οπότε και οφείλουμε να καθορίσουμε τον κανονισμό συντονισμού και λειτουργίας. 

 10.        Για να καταλάβουμε καλά την ανάγκη και τη χρησιμότητα αυτής της προσεγγίσεως, θα παραθέσω αμέσως την Κωδικοποίηση των αρχών διαχειρίσεως των παρακτίων οικοσυστημάτων που έχει συντάξει το Επιμελητήριο. 

 Κώδιξ κανόνων προστασίας των παρακτίων οικοσυστημάτων, συναγομένων εκ της Agenda ’21, του άρθρου 24 του Συντάγματος, της νομολογίας του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ (1990-2000) και των Γνωμοδοτήσεων του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος.

13.9.2007

1.            Τα παράκτια οικοσυστήματα, οριοθετούμενα υποχρεωτικώς, τελούν υπό το ειδικό καθεστώς ηυξημένης προστασίας των ευπαθών οικοσυστημάτων, ήτοι παραμένουν κατ’ αρχήν άθικτα, τυγχάνουν της προσηκούσης επιμελείας και επιτηρήσεως και εξυπηρετούν πρωταρχικώς την επαφή του ανθρώπου με τη θάλασσα.

2.            Απαγορεύεται οιαδήποτε -και ελάσσων έτι- τροποποίηση της φυσικής ακτογραμμής, διότι αυτή επηρεάζει την υδροδυναμική του συστήματος (ακτοδυναμική) και το προστατευτέον αισθητικό κάλλος της, το οποίον προστατεύεται επίσης ευθέως υπό του Συντάγματος ως το πρωταρχικό στοιχείο του περιβάλλοντος.

3.            Τα παράκτια οικοσυστήματα είναι δεκτικά μόνον ηπίας διαχειρίσεως, η οποία περιλαμβάνει κατά βάσιν την συντήρηση και επιμέλειαν αυτών και μόνο χρήσεις συμβατές προς την εν παραγράφω 1 βασικήν αποστολή των.

4.            Τα παράκτια οικοσυστήματα, ως δημοσία κτήσις, αποτελούν εθνοκτησίαν υπαγομένη εις το διαχειριστικόν καθεστώς της δημοσίας κτήσεως.  Δεν επιτρέπεται η παραχώρηση αποκλειστικών ιδιωτικών δικαιωμάτων επί των παρακτίων οικοσυστημάτων.  Νόμος ορίζων το αντίθετο, αντίκειται εις την κατά την παρ. 1 αποστολή και είναι αντισυνταγματικός.

5.            Τεχνικά έργα επί των παρακτίων οικοσυστημάτων επιτρέπονται μόνον εφ’ όσον εμπίπτουν εις την έννοιαν της ηπίας διαχειρίσεως και εξυπηρετούν δημόσιο συμφέρον, άλλως απαγορεύονται έστω και εάν προβλέπονται διά νόμου.  Τοιαύται είναι, λ.χ., οι περιπτώσεις των αυθαιρέτων βιομηχανικών ζωνών, βαρείας βιομηχανίας, παρακτίων δρόμων, αυθαιρέτων λιμενικών έργων πάσης φύσεως κ.λπ.

6.            Τεχνικά έργα εξυπηρετούντα την θαλασσίαν επικοινωνία, γενικώς αποτελούν δευτερεύουσα λειτουργία των παρακτίων οικοσυστημάτων, ταύτα δε χωρούν όλως κατ’ εξαίρεσιν με μεγίστην φειδώ, μόνον χάριν του δημοσίου συμφέροντος και υπό αυστηράς προϋποθέσεις σχεδιασμού και προγραμματισμού.

7.            Η κατασκευή λιμένος σημαίνει πράγματι καταστροφήν του οικείου παρακτίου οικοσυστήματος και ματαίωση της κυρίας αποστολής του.  Ως εκ τούτου, λιμένες κατασκευάζονται μόνο εις το πλαίσιον Εθνικού Δικτύου Λιμένων, με εξωτερικό και εσωτερικό σχεδιασμό.  Ασχέτως της ποικιλούσης ονομασία των (μαρίνες, αλιευτικά καταφύγια), οι λιμένες έχουν δυσμενή επίδραση επί των παρακτίων οικοσυστημάτων και πρέπει να εντάσσονται όλοι εις το Εθνικό Δίκτυο.  Τούτο σημαίνει ότι:

• Αποφασίζονται με τα αυτά κριτήρια  φειδούς κ.λπ.
• Αποφασίζονται από το ίδιο όργανο σχεδιασμού και προγραμματισμού.
• Το όργανο τούτο έχει εθνικήν εμβέλειαν, είναι κρατικό, διασφαλίζει τη σύμφωνη γνώμη των επιστημόνων των παρακτίων οικοσυστημάτων
• Το όργανον τούτο ουδέποτε είναι αρχή Τοπικής Αυτοδιοικήσεως οιουδήποτε βαθμού, αποκλειομένου και του Περιφερειακού ακόμη, εις ήν περίπτωση ήθελε συσταθεί Αυτοδιοίκηση Γ’ βαθμού.  Διότι η τύχη οιουδήποτε σημείου της εθνικής ακτογραμμής είναι εθνική και όχι τοπική υπόθεση.

8.            Το νομίμως συνιστώμενον Εθνικό Δίκτυο Λιμένων πάσης φύσεως εξυπηρετεί αποκλειστικώς την επικοινωνία προσώπων και μεταφοράν αγαθών εντός της επικρατείας.  Η θυσία των αντιστοίχων παρακτίων οικοσυστημάτων νομιμοποιείται μόνο χάριν του δημοσίου συμφέροντος, οία είναι η λελογισμένη επικοινωνία των Ελλήνων μεταξύ των και με τον υπόλοιπον κόσμον, ως επίσης και η εμπορία των αγαθών που χρειάζονται ούτοι.

9.            Ουδέποτε επιτρέπεται η λειτουργία διαμετακομιστικών λιμένων, ήτοι λιμένων εξυπηρετούντων αποκλειστικώς την ξένη εμπορία, διότι η θυσία του αντιστοίχου οικοσυστήματος δεν δικαιολογείται εξ αγοραίων συμφερόντων, δηλ. λ.χ. πλουτισμού ή εξωτερικού εμπορίου, ή άλλου ταμειακού συμφέροντος του κράτους. 

10.        Η ηπία διαχείριση των παρακτίων οικοσυστημάτων, ανήκουσα κατ’ αρχήν εις το κράτος ως τον νόμιμον εκφραστή του δημοσίου συμφέροντος, δεν επιτρέπεται να ανατίθεται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.  Η ιδιωτική διοίκηση λιμένων είναι σαφώς αντισυνταγματική.  Η κατά την παρ. 1, όμως, εξυπηρέτηση της αποστολής των παρακτίων οικοσυστημάτων δύναται να αποτελεί την ευθύνη των οικείων παρακτίων δήμων.

11.        Επίχωσις, μερική ή ολική, των παρακτίων οικοσυστημάτων εξ οιουδήποτε λόγου, αποτελεί καταστροφήν αυτών και απαγορεύεται, εκτός εάν εντάσσεται εις έργον κατασκευής επιτρεπομένου λιμένος. 

12.        Επίχωσις παρακτίου οικοσυστήματος προωθούσα την ακτογραμμήν εντός της θαλάσσης αποτελεί καταστροφήν του οικείου οικοσυστήματος, το οποίον πρέπει να αποκαθίσταται, κατ’ εφαρμογήν του άρθ. 24 του Συντάγματος.  Η υποχρέωση αυτή υφίσταται και εις περιπτώσεις εκτεταμένων και παλαιών έργων επιχώσεως, οπότε η αποκατάσταση του οικοσυστήματος πρέπει να αποτελεί αντικείμενο μακροπροθέσμου στρατηγικής και προγραμματισμού, με την προοδευτική κατάργηση των χρήσεων που θεμελιώθησαν εκ της επιχωματώσεως (εξυγίανση ακτών).

13.        Η προελθούσα εκ της επιχωματώσεως παρακτίου οικοσυστήματος χερσαία έκτασις δεν αποτελεί ιδιαιτέρα περιουσία του κράτους, είναι αντιθέτως κοινόχρηστος και ανήκει στην εθνική κοινοκτησία, μέχρις έως ότου αρθεί διά την αποκατάστασιν του παρακτίου οικοσυστήματος.  Κατ’ ακολουθίαν, δεν επιτρέπεται η εκποίηση ή η επ’ ανταλλάγματι παραχώρηση της χρήσεως αυτής. 

Εκωδικοποίησεν ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος Μιχαήλ Δεκλερής την 13.9.2007.

 Το μήνυμα που θέλει να στείλει το Επιμελητήριο προς πάντας, αρμοδίους και ενδιαφερομένους, είναι ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για εμπειρικούς αυτοσχεδιασμούς στα διαρκώς αυξανόμενα και οξυνόμενα προβλήματα του Κορινθιακού Κόλπου.  Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο Κορινθιακός δεν είναι η Διώρυγα της Κορίνθου.  Χρειαζόμεθα ένα πλήρη χάρτη χωροταξίας του σπουδαίου αυτού κόλπου της Ελλάδος, που θα τον κάνουμε όλοι μαζί, Πολιτεία, Δήμοι, οικολογικές οργανώσεις και πολίτες.  Μόνον τότε θα μπορούμε να μιλάμε σοβαρά και υπεύθυνα για τα προβλήματα του.  Αλλιώς είμαστε συνυπεύθυνοι για την ανεπίγνωτη και αναπόφευκτη υποβάθμιση και καταστροφή του.

Αθήνα, 23 Απρ. 2010

Μιχαήλ Δεκλερής

ΠΡΟΤΑΣΗ – ΔΙΑΛΟΓΟΣ : Ο ρόλος που θα πρέπει να αναλάβει ο Ιδιωτικός Τομέας για να συμβάλλει στην ανάπτυξη του Ξυλοκάστρου, του Ιωάννη Γιάνναρου…

ΠΡΟΤΑΣΗ – ΔΙΑΛΟΓΟΣ : Ο ρόλος που θα πρέπει να αναλάβει ο Ιδιωτικός Τομέας για να συμβάλλει στην ανάπτυξη του Ξυλοκάστρου

Η πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι στο ξεκίνημα της και δυστυχώς οι παρενέργειες της έχουν αρχίσει να κάνουν έντονη την παρουσία τους, δημιουργώντας σταδιακά αυτό που οι ειδικοί λένε «βίαιη επέμβαση στον κοινωνικό ιστό». Τι σημαίνει αυτό με λίγα λόγια : Η οικονομική κατάσταση εκτός από τις αρνητικές συνέπειες στην «τσέπη» του μέσου έλληνα δημιουργεί και μια αρνητική ψυχολογία, δεδομένο το οποίο είναι εκμεταλλεύσιμο στην εκάστοτε εξουσία αλλά και στους επιτήδειους να περάσουν σκέψεις και απόψεις που μέχρι σήμερα θεωρούνταν «κόκκινη γραμμή». Είναι προφανές ότι το σύνολο του συστήματος «κλυδωνίζεται» και όλες οι ενδείξεις συνηγορούν στην σύντομη και ολοκληρωτική κατάρρευση του.

Σε τοπικό επίπεδο, όπως για παράδειγμα αυτό του Ξυλοκάστρου, η κατάσταση δεν παρουσιάζει σοβαρές διαφορές και η ύφεση προερχόμενη από την οικονομική κρίση που προαναφέρθηκε, δεν μπορεί παρά να «ακουμπά» και εδώ την επιχειρηματικότητα προβληματίζοντας σοβαρά και τον ιδιωτικό τομέα που την βιώνει, είτε στον κλάδο του εμπορίου, είτε στον κλάδο των υπηρεσιών.

Ωστόσο η ευρύτερη περιοχή του ενιαίου Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης έχει ορισμένα χαρακτηριστικά – ευκαιρίες, οι οποίες εφόσον αξιοποιηθούν μεθοδικά και οργανωμένα, ίσως αποτελέσουν μιας μορφής «αντίδοτο» στα όσα αρνητικά προαναφέρθηκαν. Αναλυτικότερα :

• Η γειτνίαση με την Αθήνα και ο μεγάλος αριθμός δευτερεύουσας εξοχικής κατοικίας, σε συνδυασμό με το μικρότερο κόστος προσέλευσης και διαμονής, πιθανά θα αυξήσουν την επισκεψιμότητα της ευρύτερης περιοχής σε όλη τη διάρκεια του χρόνου και ειδικότερα στην καλοκαιρινή περίοδο. Αυτό σημαίνει ότι θα αυξηθεί και η ζήτηση «φτηνού» εξοχικού για να καλύψει τις ανάγκες μιας ή και περισσότερων οικογενειών για διασκέδαση – αναψυχή, δεδομένο που θα αποτυπωθεί από τη μεγάλη μεταστροφή της Αθήνας προς όμορες περιοχές (Κάλαμος, Επίδαυρος, Ξυλόκαστρο, κλπ).
• Η έλευση του Προαστιακού και η ολοκλήρωση του οδικού δικτύου (Κόρινθος – Πάτρα), θα κάνει δελεαστικότερη την ευρύτερη περιοχή σε επισκεψιμότητα, ενώ θα πρέπει να συνυπολογισθεί η αύξηση της βενζίνης, η οποία στρέφει τις μετακινήσεις προς τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αυτό σημαίνει ότι οι υποψήφιοι χρήστες υπηρεσιών ή καταναλωτές προϊόντων μπορεί να επισκέπτονται την περιοχή ακόμα και αυθημερόν, με μόνο έξοδο το εισιτήριο μέσων μαζικής μεταφοράς.
• Ο Πευκιάς που αποτελεί ένα μοναδικό αισθητικό δάσος, η Ζήρεια με τις φυσικές της ομορφιές και την αμεσότητα της με το θαλάσσιο μέτωπο, η μικρή απόσταση για την θαλάσσια επικοινωνία με τις ακτές της Ρούμελης και γενικότερα ο προσανατολισμός της περιοχής αποτελούν σημεία αιχμής για αξιοποίηση, μετριάζοντας την άναρχη δόμηση, την τσιμεντοποίηση, την έλλειψη πρασίνου και αρκετές άλλες «ατέλειες» που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Από τα προαναφερόμενα εξάγεται ένα βασικό συμπέρασμα που θα πρέπει να κατανοηθεί πλήρως από τον ιδιωτικό τομέα και να αξιοποιηθεί με τις κατάλληλες δράσεις – συνέργειες. Ο μέσος επισκέπτης της περιοχής σε εισοδηματικό επίπεδο θα ανήκει στην μεσαία τάξη, δηλαδή σε αυτή που έχει πληγεί περισσότερο από όλους  στη χώρα μας. Ο μέσος επισκέπτης θα επιχειρήσει να βρει στο Ξυλόκαστρο μια «προσιτή οικονομικά λύση» εστίασης – αναψυχής, για να μην υποχρεωθεί να υποβαθμίσει εντελώς την ποιότητα ζωής που είχε στο πρόσφατο παρελθόν, δεδομένο που εφόσον συμβεί θα αυξήσει την αρνητική του ψυχολογία και θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ισορροπία της οικογένειας. Βασικός πυλώνας όμως για την προσέγγιση αυτής της κατηγορίας χρηστών – καταναλωτών, που προσεγγίζουν το 70% και πλέον του πληθυσμού της χώρας (υπάρχουν μελέτες και δημοσιεύσεις σε αυτό το θέμα), είναι οι τιμές προϊόντων και υπηρεσιών τις οποίες θα παρέχει ο ιδιωτικός τομέας.

Ας προσδιορίσουμε λοιπόν τις βασικές συνιστώσες που καθορίζουν τις τιμές στον Κλάδο Εστίασης – Αναψυχής, εξαιρώντας από αυτές την όποια κερδοσκοπία ασκείται μεμονωμένα, και προσεγγίζοντας το πώς μπορεί ο κλάδος να γίνει δελεαστικότερος στην νέα κατηγορία πελατών που διαμορφώνεται :

• Το Ξυλόκαστρο, σε όλο το θαλάσσιο μέτωπο, έχει υψηλά ενοίκια για επαγγελματικούς χώρους και παρά την οικονομική ύφεση δεν παρουσιάζουν μείωση, αντιθέτως παρουσιάζουν αύξηση διαχρονικά. Η λύση εδώ είναι η ανάπτυξη συνεργειών και αυξημένη πίεση του Εμπορικού Συλλόγου και των Συλλόγου των Καταστημάτων Εστίασης – Αναψυχής προς τους ιδιοκτήτες των ακινήτων ώστε να ρίξουν τις τιμές. Μια συνολική άρνηση και πίεση αναδιαπραγμάτευσης θα είχε άμεσες συνέπειες και θα έφερνε σε ισορροπία στις τιμές που είναι πάνω από το μέσο όρο της πόλης και εκτός λογικής.
• Το Ξυλόκαστρο έχει χαρακτηρισθεί σαν «ακριβό» και αυτό αφορά τόσο τον Εμπορικό Τομέα, όσο και τον τομέα της Παροχής Υπηρεσιών Εστίασης – Αναψυχής. Οι τιμές όμως έχουν να κάνουν και με τις προμήθειες του Ιδιωτικού Τομέα, οι οποίες όχι μόνο δεν μειώθηκαν απεναντίας αυξάνονται συνεχώς λες και δεν αποτελούν μέρος της κρίσης. Μια συνολική αποτίμηση των προμηθευτών, η αναζήτηση της χαμηλότερης τιμής που θα συνδυάζει και την ποιότητα, η μαζικότητα παραγγελιών με παράλληλη απομόνωση των μη συνεργάσιμων προμηθευτών και γενικότερα ή έρευνα αγοράς στον νομό Κορινθίας θα είχε ευεργετικές συνέπειες στο κρίσιμο θέμα του κόστους και θα οδηγούσε στην πολυπόθητη μείωση των τιμών η οποία θα βελτίωνε σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα και θα προσέλκυε πελάτες.

Ποιες ενέργειες προτείνεται να ακολουθηθούν άμεσα για τον κλάδο Εστίασης – Αναψυχής και γιατί όχι και από τον Εμπορικό Κλάδο, αναλύονται στη συνέχεια :

• Το σύνολο των θέσεων εργασίας να προέρχεται από μόνιμους κατοίκους και να αποφευχθεί η χρήση εργαζομένων από άλλες περιοχές, με σκοπό να μειωθεί η ανεργία στην πόλη και να ενισχυθεί το εισόδημα των όσων διαμένουν εδώ. Θα πρέπει να αναπτυχθεί και να συμφωνηθεί ένας «Κώδικας Δεοντολογίας» στον οποίο να συμφωνηθεί : α. Αμοιβές προσωπικού ανταποκρινόμενες στις δυνατότητες των επιχειρήσεων, στα προσόντα και την εμπειρία των εργαζομένων και κυρίως να είναι ενιαίες έχοντας ισχύ για όλους, β. Συνεργασία και ανταλλαγές εργαζομένων για την κάλυψη των αναγκών των συνεργαζόμενων καταστημάτων και αποφυγή «κλεψίματος εργαζομένων. Με τον τρόπο αυτό θα ισορροπήσει η δαπάνη για το προσωπικό, που αποτελεί σοβαρό σημείο κόστους και θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας.
• Η έρευνα αγοράς για τις βασικές προμήθειες – αναλώσιμα, σαφώς και θα πρέπει να έχει τοπικά χαρακτηριστικά με σκοπό την ανακύκλωση του χρήματος και την αύξηση της ευημερίας σε τοπικό επίπεδο, ωστόσο θα πρέπει αυτές να έχουν μαζικότητα και πίεση στους προμηθευτές για την μέγιστη δυνατή έκπτωση η οποία θα συνδυάζεται και με παροχές σε είδος. Όπου αυτό έχει εφαρμοσθεί έχει ευεργετικά αποτελέσματα και ενισχύει την συνεργατικότητα των επιχειρήσεων, βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα τους και διευκολύνει στη μείωση των τιμών και όχι της ποιότητας
• Η ενημέρωση και η γνώση για προγράμματα ενίσχυσης από το ΕΣΠΑ, η οποία θα ενισχύσει τις όποιες επενδύσεις έχει στο «μυαλό» του ο κάθε επιχειρηματίας και τις οποίες θα πρέπει να αναλάβει αφιλοκερδώς να εκπονεί ο Σύλλογος ΑΡΙΣΤΟΝΑΥΤΕΣ αλλά και ο Εμπορικός Σύλλογος, παρέχοντας έτσι μια σοβαρή υπηρεσία στα μέλη του. Μέχρι σήμερα η συμμετοχή του Ξυλοκάστρου σε τέτοιας μορφής Προγράμματα είναι σχεδόν αμελητέα, σε αντίθεση με άλλες περιοχές όπου τα έχουν χρησιμοποιήσει εντατικά και έχουν συμβάλλει στην ανάπτυξη και στην έγκαιρη ανακαίνιση των καταστημάτων, παράμετρος η οποία αποτελεί μια διαρκή «αιμορραγία» των επιχειρηματιών.
• Η δημιουργία μιας δυναμικής ιστοσελίδας – προβολής στην οποία θα παρουσιάζονται οι επιλογές της πόλης και των επιχειρήσεων και η συνεργασία της με άλλες συναφείς ιστοσελίδες και μπλογκς σε τοπικό και υπεροτοπικό επίπεδο. Παράλληλα θα πρέπει σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο, να υπάρχει συμμετοχή και πλήρης ενημέρωση για τις εκδηλώσεις που διεξάγονται στο δήμο και στόχευση στην μέγιστη δυνατή προσέλκυση επισκεπτών. Αυτό μέχρι σήμερα δεν γίνεται και σε ένα μεγάλο βαθμό αποτελεί έλλειμμα πρωτοβουλίας του ιδιωτικού τομέα. Τέλος θα πρέπει οργανωμένα και σε συνεργασία με το δήμο να αναληφθούν εντατικές προσπάθειες συμμετοχής σε Εκθέσεις, όπως για παράδειγμα το Τουριστικό Πανόραμα, κλπ, όπου έως τώρα η συμμετοχή είναι αμελητέα.
• Σταδιακά και μετά από «ζυμώσεις» στον επιχειρηματικό ιστό της πόλης, θα πρέπει να αρχίσουν να αναπτύσσονται και συνεργασίες σε μεγαλύτερο επίπεδο, με σκοπό να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να προκύψουν οικονομίες κλίμακας. Για παράδειγμα το σύνολο των δημοτικών καταστημάτων που τακτικά βγαίνουν προς εκμίσθωση, θα πρέπει να αποτελέσει το πεδίο ανάπτυξης επιχειρηματικών συνεργασιών από τις επιχειρήσεις που ήδη δραστηριοποιούνται στην πόλη και επιθυμούν να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν. Αυτή η πρακτική εφόσον πραγματοποιηθεί με το σωστό τρόπο και όχι επιθετικά ή με άλλους σκοπούς, θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα αναπτύσσοντας και κυρίως βελτιώνοντας την επιχειρηματικότητα.

Αγαπητοί συνάδελφοι αυτές είναι ορισμένες πρώτες και ανεπεξέργαστες σκέψεις τις οποίες σχεδόν όλοι μας έχουμε συζητήσεις κατά καιρούς και μας έχουν απασχολήσει διεξοδικά. Όλοι μας βιώνουμε την κρίση και αναζητούμε τρόπους εξόδου και διατήρησης των επαγγελματικών μας χώρων.

Ωστόσο το ζήτημα των τιμών και το πώς αυτές θα γίνουν δελεαστικότερες προς τους πελάτες μας και πως αυτοί θα αυξηθούν προερχόμενοι από τους επισκέπτες της πόλης, είναι ζητήματα που θέλουν διάλογο και διαβούλευση σε βάθος.

Το Ξυλόκαστρο σαν προορισμός δεν έχει την «φρεσκάδα» που είχε πριν από κάποια χρόνια και δεν υπάρχει ευκολότερο από το να «ρίξουμε» την ευθύνη αποκλειστικά και μόνο σε άλλους (πολιτεία, δήμος, αστυνομία, ανήσυχοι πολίτες, κλπ), αφού και εμείς σαφώς έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης σε αυτή την κατάσταση και αυτό εξειδικεύεται στο ότι δεν αντιληφθήκαμε έγκαιρα τις αλλαγές που συντελούνταν γύρω μας, όπως και πολλοί άλλοι κλάδοι – επαγγέλματα σε τοπικό και υπερτοπικό επίπεδο.

Ωστόσο η επιχειρηματική εικόνα που διαμορφώνεται σήμερα για την περιοχή, εφόσον κανείς λάβει σοβαρά υπόψη του και τα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, δείχνει ότι υπάρχει δυνατότητα ανάκαμψης και ανάπτυξης και πρέπει να αναλάβουμε δράσεις άμεσες και αποτελεσματικές. Η πρώτη κίνηση την οποία προτείνω είναι η διενέργεια εντός της θερινής περιόδου ενός ημερήσιου συνεδρίου στο Θέατρο «Α. Σικελιανός» το οποίο θα έχει τίτλο : «Αναπτυξιακό προφίλ Ξυλοκάστρου – Τι πόλη θέλουμε να έχουμε». Η εκδήλωση αυτή θα συνδιοργανωθεί από τον Εμπορικό Σύλλογο, τον Σύλλογο Αναψυχής – Εστίασης ΑΡΙΣΤΟΝΑΥΤΕΣ, το Σύλλογο Ξενοδόχων, το Σύλογο των Τρικάλων και όποιο άλλο φορέα θέλει να εμπλακεί σε αυτή την συνέργεια. Η ανωτέρω διοργάνωση θα πρέπει να έχει τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή και προβολή στα ΜΜΕ, εντός κα εκτός του Νομού Κορινθίας.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό έστω και τώρα να προσδιορίσουμε τι ζητάμε από τον τόπο μας, τι θέλουμε να είναι σαν προορισμός, τι είδους επισκέπτες ζητούμε να έχει, ποια μορφή θα πρέπει να έχει η εστίαση – αναψυχή, κλπ. Είναι εντελώς διαφορετικό να καταλήξουμε σε ένα ησυχαστήριο ή σε ένα θέρετρο ζωντανό και δυναμικό, πάντα βέβαια με απόλυτο σεβασμό και στην όποια μειοψηφία υπάρχει και επιθυμεί κάτι διαφορετικό.

 

Με εκτίμηση και σε αναμονή της εκκίνησης ενός δυναμικού διαλόγου για τα ανωτέρω

Ιωάννης Γιάνναρος

Οικονομολόγος – Αντιπρόεδρος Σωματείου Αριστοναύτες

Η αναπτυξιακή προοπτική του Ενιαίου Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης και το Πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, του Ιωάννη Γιάνναρου…

ΘΕΜΑ : Η αναπτυξιακή προοπτική του Ενιαίου Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης και το Πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ

Ο ενιαίος δήμος Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης, όπως προκύπτει από το σχέδιο νόμου «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», έχει συνολική έκταση 410 χιλιάδων στρεμμάτων και πραγματικό πληθυσμό, όπως αυτός εκτιμάται σήμερα, που ανέρχεται σε 22,2 χιλιάδες άτομα. Σε ότι αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αναφέρονται τα εξής :

• Αποτελεί σημείο αναφοράς του πολεοδομικού συγκροτήματος Πρωτευούσης και η πλειοψηφία των επισκεπτών του ανήκει στην κατηγορία κατόχων δευτερεύουσας εξοχικής κατοικίας ή εκμίσθωσης οικίας για παραθερισμό. Αυτό έχει σα συνέπεια τον υπερδιπλασιαμό του πληθυσμού στις ημέρες αιχμής που αφορούν την καλοκαιρινή περίοδο, τις επίσημες αργίες και τα τριήμερα σε ετήσια βάση.
• Διαθέτει ένα εκτεταμένο παραλιακό μέτωπο (Μελλίσι έως  Μαύρα Λιθάρια) πολλών χιλιομέτρων και ένα ορεινό όγκο που περιλαμβάνει σημαντικό τμήμα της Ζήρειας, όπου και έχουν αναπτυχθεί υποδομές για χειμερινό τουρισμό με αποτέλεσμα να συγκεντρώνεται σημαντικός αριθμός επισκεπτών στις ημέρες αιχμής. Αντίθετα το παραλιακό μέτωπο αποτελεί κυρίως τη δευτερεύουσα εξοχική κατοικία του πολεοδομικού συγκροτήματος Πρωτευούσης και δεν συγκεντρώνει σημαντικό αριθμό επισκεπτών, όπως αυτοί συρρέουν στον ορεινό όγκο την χειμερινή περίοδο.
• Παρά τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά που διαθέτει η ανωτέρω αναφερόμενη περιοχή και τις εξαιρετικές δυνατότητες ανάπτυξης που διαθέτει, σαν απόρροια της γειτνίασης με την Αθήνα, της έλευσης του Προαστιακού, της κατασκευής του νέου οδικού δικτύου και άλλων συναφών υποδομών (ΟΣΕ, κλπ), μέχρι και σήμερα δεν έχει προσδιορισθεί και συμφωνηθεί σε επίπεδο κοινωνίας το μοντέλο ανάπτυξης που θα την αναδείξει. Σε αυτό συντείνει ότι οι προτεραιότητες και οι επιλογές αφενός των μονίμων κατοίκων και αφετέρου οι ανάλογες των επισκεπτών, σε πολλές περιπτώσεις συγκρούονται και μέχρι σήμερα δεν έχει διενεργηθεί η κατάλληλη διαβούλευση και ο προσδιορισμός της επικρατούσας άποψης. Επίσης εξαιρετικά χαλαρή είναι και η διασύνδεση του ορεινού τουρισμού με τον παραθαλάσσιο, αν και θα έπρεπε να λειτουργούσαν σαν «συγκοινωνούντα δοχεία».
• Η περιοχή, με εξαίρεση το παραλιακό μέτωπο, εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται σαν αγροτική παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τομέας σε τοπικό και υπερτοπικό επίπεδο. Η οργανωμένη και συστηματική μεταστροφή προς τον αγροτουρισμό, σε συνθετότερες ενασχολήσεις με τον αγροτικό τομέα (βιολογικές καλλιέργειες, μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, φυτώρια, κλπ), ακόμα και ο συνδυασμός αυτών, αποτελεί μοντέλο που έχει αναπτυχθεί σε άλλες περιοχές και με σημαντικά αποτελέσματα. Άρα και σε αυτόν τον τομέα οι προσπάθειες που έχουν αναληφθεί μάλλον μπορεί να θεωρηθούν αποσπασματικές, παρά οργανωμένες και συστηματικές.

Ο προσδιορισμός ενός μοντέλου ανάπτυξης, που θα έχει περάσει τη διαδικασία της διαβούλευσης και θα αποτελέσει διακριτό τομέα ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας, φαίνεται να αποτελεί το σημείο αιχμής σε κάθε δήμο που προκύπτει από το Πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ και σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις θα καθορίσει και τις συνθήκες ευημερίας ή υστέρησης που θα επικρατήσουν. Με απλά ελληνικά, οι δήμοι με τη νέα τους μορφή και τις πολλές αρμοδιότητες που αποκτούν από την εφαρμογή του προγράμματος θα ασκούν σημαντική και ίσως καθοριστική επίδραση στην επιχειρηματικότητα και στην ανάπτυξη μιας περιοχής. Αυτός είναι και ο σοβαρότερος λόγος που αποκτά μεγάλο ειδικό βάρος η σύνθεση και ο υψηλός βαθμός κατάρτισης που απαιτείται για τους αιρετούς που θα εκτεθούν και θα προσπαθήσουν να κάνουν πράξη ένα τόσο μεγάλο και επίπονο εγχείρημα, το οποίο για πολλούς αναλυτές θεωρείται και αρκετά «μαξιμαλιστικό». Όσο υψηλότερο επίπεδο, γνώσεις, δυνατότητες θα διαθέτουν οι κοινωνικές μονάδες που θα κληθούν να διοικήσουν ένα σύγχρονο δήμο, τόσο ευχερέστερο θα γίνεται να προσεγγίζεται ένα ανεκτό και κυρίως βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης. Τέλος σε όλα αυτά είναι προφανές ότι η σύνθεση της διοίκησης ενός δήμου θα πρέπει να έχει αντιπροσωπευτικότητα, ευρύτερες συναινέσεις και αποφυγή καλλιέργειας τοπικισμών.

Βασική παράμετρο για την υλοποίηση του αναπτυξιακού μοντέλου που θα πρέπει να καταρτίσει ένας δήμος, όπως ο δήμος Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης, αποτελεί ο τομέας των διαθέσιμων πόρων και γενικότερα το οικονομικό. Όπως έχει αναφερθεί και σε προηγούμενο άρθρο, οι αθρόες χρηματοδοτήσεις των ΚΠΣ – κοινοτικών χρηματοδοτήσεων αποτελούν παρελθόν σήμερα αφού οι βασικές υποδομές έχουν πλέον καλυφθεί, ενώ και οι Εθνικοί Πόροι από Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων θα είναι εξαιρετικά μειωμένοι και θα ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό κεντρικά. Αυτή η εξέλιξη σχεδόν καθορίζει τα βασικά χαρακτηριστικά κάθε αιρετού, είτε αυτός θα είναι ο δήμαρχος, είτε οι λοιποί αιρετοί που θα αποτελέσουν τη δημοτική του ομάδα. Με λίγα λόγια ο δήμαρχος και η δημοτική του ομάδα θα κριθούν προφανώς με βάση το όραμα για την περιοχή τους, αλλά οτιδήποτε ανακοινωθεί θα πρέπει να συνοδεύεται και από το πώς θα υλοποιηθεί, από ποιους πόρους και να αιτιολογείται επαρκώς στους δημότες, είτε η κοινωνική αναγκαιότητα, είτε η ανταποδοτικότητα τους, και τέλος το γενικό ισοζύγιο να είναι ισοσκελισμένο αφού θα σπανίζουν πλέον οι διαθέσιμοι πόροι.  Συνεπώς το βάρος θα πρέπει να πέσει σε οργανωτικό – διοικητικό επίπεδο και σε διαθεσιμότητα έμψυχου υλικού. Αυτό προσομοιάζει ένα δήμο με μια οργανωμένη επιχείρηση, που θα δουλεύει με ιδιωτικά κριτήρια, η οποία ωστόσο θα έχει κοινωνικοφελή χαρακτηριστικά που θα διαχέονται στους δημότες.

Με μια πρώτη ματιά θα μπορούσε κανείς να προσδιορίσει τα κάτωθι για τον δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης και ειδικότερα σε ότι αφορά παρεμβάσεις με οικονομικό χαρακτήρα :

• Το σύνολο των δήμων της χώρας αντιμετωπίζουν αρκετά και σοβαρά οικονομικά προβλήματα και χρεώσεις, δεδομένο που απαιτεί ένα άρτιο και τεκμηριωμένο οικονομικό διαχειριστικό σχέδιο με ορίζοντα δεκαετίας. Θα πρέπει να υπάρξει πλήρης και αναλυτική καταγραφή εσόδων – εξόδων και αποτελέσματος την 31/12/2010 (πλεόνασμα ή έλλειμμα και πόσο), δεδομένο το οποίο θα αποτελέσει τον πυρήνα της διαχειριστικής μελέτης, της πιθανής αναχρηματοδότησης των δανείων, της δημιουργίας ρευστότητας και κυρίως της δημιουργίας μιας πιστοληπτικής ικανότητας.
• Οι διαθέσιμοι πόροι για υποδομές θα είναι ελάχιστοι και περιορίζονται στην αποπεράτωση του ΧΥΤΑ με εθνική η κοινοτική χρηματοδότηση, στο αποχετευτικό δίκτυο – διάθεση λυμάτων της Ευρωστίνης και στην ολοκλήρωση του αποχετευτικού δικτύου των λοιπών διαμερισμάτων του δήμου Ξυλοκάστρου. Το ερώτημα θα είναι η ταχύτητα και ο δυναμισμός της διεκδίκησης των ανωτέρω πόρων και η τεχνική ικανότητα – ωριμότητα που θα επιδείξουν οι δημοτικές υπηρεσίες.
• Η δημιουργία ενός ανεξάρτητου τομέα επιχειρηματικότητας – ανάπτυξης αφορά : α. την αποτελεσματική αξιοποίηση των δημοτικών ακινήτων προς εκμίσθωση, τη διάχυση τους στις παραγωγικές μονάδες του δήμου μέσω της δημιουργίας επιχειρηματικών σχημάτων με σκοπό νέες θέσεις εργασίας και συγκράτηση των νέων στην περιοχή, β. η σύνδεση του ορεινού και του θαλάσσιου τουρισμού με συστηματική προβολή και ενίσχυση της διασύνδεσης του αργοτουρισμού με το αγροτικό δυναμικό, γ. Η δημιουργία ενός σαφούς και συγκεκριμένου πλαισίου είσπραξης των βεβαιωμένων δημοτικών εσόδων, το οποίο θα εφαρμοσθεί απαρέκλιτα και για όλους, δ. ο προγραμματισμός της διενέργειας εκδηλώσεων σε όλη τη διάρκεια του έτους, με σκοπό αφενός την πολιτιστική – τουριστική προβολή αξιοθέατων και αφετέρου την προσέλκυση επισκεπτών που θα τονώσουν την εγχώρια αγορά, ε. Η δημιουργία συνθηκών ενεργού εμπλοκής των επιχειρηματικών μονάδων σε αυτή τη διαδικασία, ώστε να αποκτηθεί η κρίσιμη μάζα στήριξης της όλης προσπάθειας και να βελτιωθεί η κοινωνική συνοχή της περιοχής η οποία σήμερα έχει διαρραγεί, όπως συμβαίνει και σε υπερτοπικό επίπεδο.
• Κάλυψη βασικών υποδομών με μερική ή ολική αυτοχρηματοδότηση, όπως για παράδειγμα : α. η ανέγερση ενός σύγχρονου δημαρχείου στις Αποθήκες Φραντζή που θα συνοδεύεται από επαρκείς χώρους στάθμευσης, αίθουσες πολιτιστικού ενδιαφέροντος, αλλά και από ανταποδοτικές δράσεις (ενοικίαση χώρων σε δημόσιες υπηρεσίες, κλπ) με σκοπό το γενικό ισοζύγιο εσόδων – εξόδων να είναι ισοσκελισμένο, β. Η αξιοποίηση του Πάρκου Κυκλοφορικής Αγωγής με δημιουργία δράσεων που θα συνδυάζουν τον πολιτισμό και την αναψυχή, όπως για παράδειγμα η δημιουργία ενός Μουσείου Μεσογειακής Διατροφής και προβολής μεταποιημένων αγροτικών προϊόντων της Κορινθίας, γ. Η προώθηση επενδύσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (μικρά υδροηλεκτρικά έργα που θα χρησιμοποιούνται και για τη συγκέντρωση του διαθέσιμου υδατικού δυναμικού ή δράσεις σε μικρά Φωτοβολταικά έργα προσαρμοσμένα στις ιδιαιτερότητες της περιοχής) και γενικά της Πράσινης Ανάπτυξης η οποία αποτελεί κορυφαίο θέμα και θα αναλυθεί ξεχωριστά σε άλλη τοποθέτηση, δ. Προεπεξεργασία απορριμμάτων και δράσεις ανακύκλωσης, με βάση την σύνθεση των απορριμμάτων (αστικών και μη) και τις δυνατότητες μέγιστης αξιοποίησης τους.

Η σύγχρονη εποχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που βιώνουμε και την μεγάλη στενότητα πόρων, θα κληθεί να υπερκεράσει το σημερινό «στάτους» και να θέσει τις βάσεις που εδώ και δεκαετίες ισχύουν στις λοιπές προηγμένες χώρες – μέλη της ΕΕ. Επιτυχημένος θα είναι ο αιρετός που θα εφαρμόσει το μοντέλο της πολυσυλλεκτικοτητας, της διαβούλευσης με τις κοινωνικές ομάδες, της τεκμηρίωσης του οράματος με απλό και κατανοητό τρόπο στο μέσο πολίτη, του νοικοκυρέματος και του συμμαζέματος του κράτους – τμήμα του οποίου είναι και ο δήμος,  και γενικότερα της δημιουργίας αίσθησης σοβαρότητας και ασφάλειας σε μια εποχή που το σημαντικότερο πρόβλημα του μέσου πολίτη είναι η ανασφάλεια και ο φόβος για ένα αβέβαιο αύριο.

Ιωάννης Γιάνναρος

Οικονομολόγος

ΘΕΜΑ : Σύνδεση της διοικητικής μεταρρύθμισης του Προγράμματος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ και των συνθηκών στις οποίες σήμερα λειτουργεί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του Ιωάννη Γιάνναρου

Το Πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ βρίσκεται πλέον στο τελικό του στάδιο, το οποίο προβλέπει την ψήφιση του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και την εκκίνηση των διαδικασιών εφαρμογής του, με καταληκτική ημερομηνία τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του Νοεμβρίου 2010. Οι αρμοδιότητες που αποκτούν οι νέοι ΟΤΑ είναι σύνθετες (Πολεοδομία, Υγειονομικές Υπηρεσίες, κλπ) με σοβαρές επιπτώσεις στην επιχειρηματικότητα – ανάπτυξη, απαιτούν εξειδίκευση – υψηλό βαθμό οργάνωσης των υπηρεσιών και κυρίως συγκεκριμένες – ρεαλιστικές – τεκμηριωμένες προγραμματικές θέσεις.

Η σημερινή κατάσταση στον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας χαρακτηρίζεται από την αποχή μεγάλου τμήματος των πολιτών από τα κοινά, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό σιωπηλή διαμαρτυρία για τις συνθήκες που επικρατούν, τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, όσο και τοπικό επίπεδο (ΟΤΑ). Οι ερευνητές και τα Ινστιτούτα Τοπικής Αυτοδιοίκησης διερευνούν για τις αιτίες και τον προβληματισμό του μέσου πολίτη που τον ωθεί να μη μετέχει στα κοινά ή σε αυτοδιοικητικά σχήματα, προσφέροντας τις όποιες γνώσεις και εμπειρίες διαθέτει, χάνοντας πολύτιμο χρόνο από τον ελάχιστο που έχει διαθέσιμο. Επιπροσθέτως μεγάλο προβληματισμό δημιουργεί η αναμενόμενη κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, η οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα, η αβεβαιότητα για το μέλλον κάθε οικογένειας και άλλοι παράγοντες, οι οποίοι συνολικά δημιουργούν σκεπτικισμό και οργή στην πλειοψηφία των πολιτών και η οποία ερμηνεύεται σαν αίσθημα αδικίας και αυτοσυντήρησης για επιβίωση.

Ο θεσμός της αυτοδιοίκησης θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση αναμόρφωσης της κοινωνίας, γιατί έχει θεμέλια σε τοπικό επίπεδο όπου τα κοινά δεν είναι απρόσωπα, όπως αυτά της κεντρικής πολιτικής σκηνής, και με τα νέα δεδομένα συγκεντρώνονται οι αρμοδιότητες που θα έπρεπε να ασκούνται εδώ και χρόνια σε τοπικό επίπεδο.

Τίθενται λοιπόν ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα, τα οποία αποτελούν επιμέρους ενότητες μιας πανελλήνιας έρευνας που διεξάγεται αυτές τις μέρες. και γίνεται προσπάθεια να απαντηθούν τα κάτωθι :

·         είμαστε έτοιμοι σαν κοινωνία να χρησιμοποιήσουμε ορθά τα όποια θεσμικά εργαλεία παρέχονται στη διοικητική μεταρρύθμιση ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ή ακούγεται μαξιμαλιστικό. Θα δημιουργηθούν ή όχι περισσότερα προβλήματα από όσα αναμένεται να επιλυθούν διχάζοντας ακόμα βαθύτερα την κοινωνία που ήδη βρίσκεται σε κρίση διαρκείας.

·         με ποιες διαδικασίες και επιχειρήματα θα πεισθούν οι πολίτες, αλλά και γενικά οι παραγωγικές τάξεις να μετέχουν σε εκλογικές διαδικασίες, δηλαδή να εισέλθουν σε παρατάξεις και να εκτεθούν, ή να ασχοληθούν στα τοπικά τους διαμερίσματα.  

·         οι νέοι και οι νέες που έχουν σπουδάσει, ο ιδιωτικός τομέας του εμπορίου ή της παροχής υπηρεσιών που καθημερινά παλεύει για να επιβιώσει, ο αγροτικός κόσμος που κλονίζεται σοβαρά και βλέπει να εξανεμίζεται το εισόδημα του, θα ασχοληθούν με τα κοινά ή θα μείνουν απαθείς θεατές.

·         οι υποψήφιοι δήμαρχοι και αιρετοί θα είναι σε θέση να δώσουν ένα απλό και ρεαλιστικό όραμα στους πολίτες και να επικοινωνήσουν απλά και κατανοητά με τον κόσμο, θα κατανοήσουν τις συνθήκες και τα προβλήματα για να δώσουν λύσεις στα πλαίσια των δυνατοτήτων και των αρμοδιοτήτων τους, θα καταρτίσουν ψηφοδέλτια που θα είναι αντιπροσωπευτικά της σύνθεσης του πληθυσμού μιας περιοχής και κυρίως θα κατανοήσουν ότι ο επικεφαλής αιρετός, ο πρώτος πολίτης ενός δήμου, θα πρέπει να κάνει τομές που μπορεί να έχουν και σοβαρό πολιτικό κόστος, αλλά μακροπρόθεσμα θα συμβάλλουν στην ευημερία και στην ενίσχυση του κοινωνικού ιστού που είναι και το ζητούμενο.

·         θα δημιουργηθούν συνθήκες συναίνεσης και ομοψυχίας σε δήμους που συνενώνονται, ώστε να μην υπάρξουν κοινωνικές εκρήξεις και αποκλεισμοί που σε σύντομο χρονικό διάστημα θα δημιουργήσουν αποσύνθεση και όχι σύνθεση του κοινωνικού ιστού μιας περιοχής. Μήπως τελικά θα πρέπει να υπάρξει σοβαρή και δημιουργική διαβούλευση επί της ουσίας και χάραξη ενός ρεαλιστικού αναπτυξιακού προγράμματος, στο οποίο θα πρέπει να υπάρχει και η μέγιστη δυνατή συναίνεση των ενδιαφερομένων που δεν είναι άλλοι από τους πολίτες ενός δήμου. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτής της έρευνας, αλλά και της επεξεργασίας από στοιχεία των Ινστιτούτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι αιρετοί που θα εκλεχθούν από την ετυμηγορία των πολιτών, είναι η έλλειψη οικονομικών πόρων και η υπερχρέωση της πλειοψηφίας των δήμων της χώρας. Το κράτος δε διαθέτει επαρκείς πόρους και οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις είναι προσαρμοσμένες σε κάλυψη έργων υποδομής που απαιτεί η κοινοτική νομοθεσία (αποχετεύσεις, βιολογικοί, σκουπίδια, εθνικοί δρόμοι, κλπ) και σε επενδύσεις βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας του ιδιωτικού τομέα. Μεγάλος αριθμός δήμων που έχουν σχεδόν καλύψει τις πρωτογενείς ανάγκες τους (το 70% των δήμων του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ) δε θα έχει τη δυνατότητα να αντλεί πόρους για έργα υποδομής, και για την όποια βελτίωση απαιτείται θα κληθούν να καλύψουν το κόστος με αυτοχρηματοδότηση. Απαιτείται πλέον η δημιουργία μηχανισμών ενημέρωσης – παρέμβασης –  κινητοποίησης του ιδιωτικού τομέα για τη δημιουργία τοπικών συνθηκών ανάπτυξης.

Οι προτάσεις που σήμερα βρίσκονται στο τραπέζι της κεντρικής πολιτικής σκηνής και διαβουλεύονται, σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, είναι οι εξής :

·         έχει προταθεί ο σχεδιασμός – πρόβλεψη ειδικής Τεχνικής Βοήθειας, χρηματοδοτούμενης από το ΕΠ Διοικητική Μεταρρύθμιση ή / και σε συνδυασμό με πόρους του ΥΠΕΣ (π.χ. ΘΗΣΕΑΣ),

·         έχει προταθεί να υπάρξουν σοβαρές προσαρμογές στα Επιχειρησιακά Σχέδια των ΟΤΑ στις αρχές 2011 και δεσμεύσεις – έλεγχος πεπραγμένων, ώστε να υποστηριχθεί η μετάβαση στο νέο Διοικητικό Χάρτη και να μην αφεθεί στην τύχη ή στη βούληση των αιρετών.

Θα απαιτηθεί να γίνουν σοβαρές παρεμβάσεις σε κρίσιμους τομείς της δομής και της διάρθρωσης των ΟΤΑ και οι οποίες θα συνοδεύονται από πολιτικό κόστος, αλλά θα συμβάλλουν, αφενός στην κοινωνική δικαιοσύνη και αφετέρου στην τόνωση της κοινωνικής συνοχής :

·         Πλήρης αναδιοργάνωση των υπηρεσιών των ΟΤΑ, σύνδεση τους με το ΕΠ Διοικητική Μεταρρύθμιση και έλεγχος της απόδοσης σε τακτά χρονικά διαστήματα. Εδώ σαφώς και υπάρχει το πολιτικό – κοινωνικό πρόβλημα της κατάργησης θέσεων συμβασιούχων και γενικά βοηθητικών υπηρεσιών, αλλά από την άλλη εξομαλύνεται η οικονομική διαχείριση των ΟΤΑ και μειώνεται το διοικητικό κόστος που αποτελεί το 70% σχεδόν των δαπανών.

·         Οι διαδικασίες μετατροπών, συγχωνεύσεων ή λύσης και εκκαθάρισης επιχειρήσεων, ΝΠΔΔ και λοιπών Δημοτικών Δομών, όπως και της μεταφοράς προσωπικού ενδοδημοτικά ή και διαδημοτικά καθώς και την σύνδεση του όλου εγχειρήματος με το Σχέδιο Σταθερότητας, αποτελούν επίσης άλλο ένα πολιτικό – κοινωνικό ζήτημα, ωστόσο όλοι μας γνωρίζουμε την ανεξέλεγκτη κατάσταση που δημιουργήθηκε εδώ και δεκαετίες στην τοπική αυτοδιοίκηση..

·         Η αναδιάρθρωση των χρηματοοικονομικών, με ανάδειξη οικονομιών κλίμακας αλλά και διαδικασίες κάλυψης ή αναχρηματοδότησης – εξορθολογισμού των οικονομικών των ΟΤΑ. αποτελούν κορυφαίο ζήτημα βιωσιμότητας τους. Αυτό σαφώς και απαιτεί σκληρές προσαρμογές, τεχνογνωσία και σκληρές αποφάσεις που θα πρέπει να υλοποιηθούν από τους αιρετούς που θα κληθούν να διοικήσουν.

·         Τη σαφή αποτύπωση εκκρεμών έργων και προμηθειών, των διαδικασιών ολοκλήρωσης ή εξέλιξης αυτών, τον προγραμματισμό νέων που θα πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένα και κοστολογημένα σε προγραμματικό επίπεδο, την αποτύπωση υποδομών κλπ. Επίσης την σαφή σύνδεση των ανωτέρω στη βάση των επιχειρησιακών σχεδίων των ΟΤΑ, των ετησίων σχεδίων δράσης, του τεχνικού προγράμματος (σταδιακά υποκαθίσταται από τα ετήσια σχέδια δράσης) και του προϋπολογισμού.

·         Την εξειδίκευση διαδικασιών – τυποποίηση εγγράφων και διαδικασιών εσωτερικής επικοινωνίας, αποφάσεων και ελέγχου, όπως και της ροής κάθε διοικητικής πράξης τόσο στο εσωτερικό του Δήμου, όσο και στην επικοινωνία με την Περιφερειακή Διοίκηση – Έλεγχο Δαπανών (Ελεγκτικό Συνέδριο – Επίτροπος) και τη σύνδεση τους με το ΕΠ Διοικητική Μεταρρύθμιση.

Η Πολιτεία από την πλευρά της φαίνεται να ετοιμάζει ένα σχέδιο υποβοήθησης, τυποποίησης διαδικασιών ελέγχου και γενικότερα μια προσπάθειας μεγαλύτερης δυνατής διαφάνειας των αποφάσεων και των πεπραγμένων σε επίπεδο ΟΤΑ. Προτείνονται μεταξύ των άλλων :

·         Η τυποποίηση των οργανογραμμάτων και των συστημάτων Διοίκησης ενός τυπικού ΟΤΑ, ώστε να μην υπάρχει ο κοστοβόρος αυτοσχεδιασμός των αιρετών.

·         Η κωδικοποίηση ειδικών πλαισίων, όπως ο Προϋπολογισμός, ο Απολογισμός, το Επιχειρησιακό Σχέδιο, το Ετήσιο Σχέδιο Δράσης (και Τεχνικό Πρόγραμμα) και η υποχρεωτική τους ανάρτηση στο διαδίκτυο για να ενημερώνονται οι φορείς και οι πολίτες.

·         Καθορισμός και  τυποποίηση διαδικασιών – εγγράφων – εσωτερικής επικοινωνίας –  αποφάσεων – ελέγχου, όπως και της ροής κάθε διοικητικής πράξης. τόσο στο εσωτερικό του Δήμου όσο και στην επικοινωνία με το ΥΠΕΣ, την Περιφερειακή Διοίκηση και τον Έλεγχο Δαπανών (Ελεγκτικό Συνέδριο- Επίτροπος), κλπ.

·         Η εξειδίκευση – εγκατάσταση Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος ανά ΟΤΑ, με αξιοποίηση υφισταμένων υποδομών.

·         Η εξειδίκευση προγράμματος ανά Δήμο ή ομάδα Δήμων ή ΤΕΔΚ  για την ολοκλήρωση έργων Αποχέτευσης – ΒΙΟΚΑ, Ύδρευσης και Χωροταξίας – Πολεοδομίας.

·         Η πλήρης αποτύπωση θεμάτων χρηματοδότησης εκκρεμών απαλλοτριώσεων από την εφαρμογή σχεδίων πόλης ή άλλων ανειλημμένων σχετικών υποχρεώσεων.

·         Η πιθανή δημιουργία ειδικών χρηματοδοτικών μέσων αλλά και συστήματος εγγυήσεων (π.χ. στα πρότυπα του ΤΕΜΠΜΕ) για την ειδική χρηματοδότηση των ΟΤΑ, με κατεύθυνση στην εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων και στην αποφυγή της σύναψης νέων δανείων.

·         Η ολοκλήρωση και επικαιροποίηση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων.

Μπορεί να ανωτέρω αναφερόμενα να είναι πολλά ή να κουράζουν, ωστόσο το κεντρικό συμπέρασμα είναι το εξής : Είτε μας αρέσει, είτε όχι, οι συνθήκες και ο τρόπος λειτουργίας ενός ΟΤΑ έχουν αλλάξει ριζικά και η νέα εποχή θα είναι η εποχή της εξειδίκευσης και της γνώσης με σκοπό την δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης σε τοπικό επίπεδο. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να ζητά κάποιος την ψήφο ενός πολίτη άμα δεν έχει κατανοήσει τα παραπάνω, δεν είναι αποφασισμένος να ασχοληθεί πραγματικά με τα κοινά και όχι για την εκπλήρωση προσωπικών φιλοδοξιών, δεν έχει όραμα – στόχο απλό και συγκεκριμένο και δεν είναι αποφασισμένος παλέψει με τις δυσκολίες μιας νέας εποχής. Ο πρώτος πολίτης ενός δήμου πρέπει να αποτελεί σύγχρονο μαέστρο, που θα διευθύνει την κατάλληλη ορχήστρα για να αποδώσει σε μια συναυλία με ακροατές ένα απαιτητικό πλέον κοινό. Άρα θα πρέπει να αναζητήσει τους κατάλληλους μουσικούς και να μπορέσει να συνεργαστεί μαζί τους για να έχει ικανοποιητικό ηχητικό αποτέλεσμα η συναυλία και το κοινό να απολαύσει την πανδαισία της μουσικής. Ο χώρος που θα πραγματοποιηθεί η συναυλία θα πρέπει να διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές, οι οποίες και θα αναδείξουν το ταλέντο και την εμπειρία του μαέστρου και της ορχήστρας του. Συμπερασματικά λοιπόν απαιτείται σύνθεση για την παραγωγή ενός αποτελέσματος και δυστυχώς ή ευτυχώς έχει αποδειχθεί ότι οι παλιές αυτοδιοικητικές κατευθύνσεις αποτελούν παρελθόν και είναι ζητούμενο το πώς και με ποιες διαδικασίες θα προκύψουν οι σύγχρονες.

 

 

Ιωάννης Γιάνναρος

Οικονομολόγος

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΡΡΟΥ ΣΤΗΝ «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»…

Στο φύλλο της Παρασκευής 12/3/2010, η εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ δημοσίευσε συνέντευξη του Ανδρέα Ζάρρου στο δημοσιογράφο Τρύφωνα Καραβούλια.

ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ

Ο Ανδρέας Ζάρρος είναι επικεφαλής της «Αρμονικής Ανάπτυξης» Ξυλοκάστρου, συνδυασμού που δεν συμμετέχει στο ΔΣ Ξυλοκάστρου, αλλά έχει δυναμική παρουσία στα τοπικά πολιτικά δρώμενα. Έχει πηγαίο λόγο και πολύ χιούμορ. Μιλήσαμε μαζί του τόσο για τα τελευταία γεγονότα όσο και για άλλα γενικότερα αλλά σημαντικά θέματα.

Ο κύριος Ζάρρος, μας απάντησε πραγματικά σε ότι τον ρωτήσαμε, χωρίς υπεκφυγές και πολιτικά «τσαλιμάκια». Μια συνέντευξη με απλές ερωτήσεις και απλές απαντήσεις. Το όνειρο του δημοσιογράφου, αλλά και του μπουχιτσμένου από πολιτικάντικες αράδες αναγνώστη.

• ΤΚ: Μια τοποθέτηση για τον Καλλικράτη σε σχέση με τον Δήμο σας και κατά πόσον θα επηρεάσει και πώς αυτή η εξέλιξη εκλογικά τον συνδυασμό σας.

 ΑΖ: Η μεταρρύθμιση που επιχειρείται, δυστυχώς, δεν αντιμετωπίζει τα σημαντικά προβλήματα της διοίκησης της χώρας μας και της, από συνήθεια ονομαζόμενης, Αυτοδιοίκησης. Έχει θετικές τομές, όπως η αιρετή περιφέρεια και κάποιες άλλες σε δευτερεύοντα γραφειοκρατικά ζητήματα, αλλά δεν γίνεται ούτε για την ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής, ούτε για μεγαλύτερη διαφάνεια, ούτε για να ενισχυθεί η ύπαιθρος. Για λόγους συγκέντρωσης εξουσιών, χρημάτων και έργων μπορεί να γίνεται. Για λόγους δημοκρατίας, συμμετοχής και περιφερειακής ανάπτυξης δεν νομίζω. Το προσχέδιο που κατατέθηκε, είναι ενδεικτικό της φτώχιας ιδεών, οράματος και πολιτικού λόγου. Και βέβαια γίνεται δραματικότερο το σενάριο «Καλλικράτης», όταν σκέπτεσαι και ποιοι άνθρωποι θα το υλοποιήσουν. Θρίλερ!

Όσον αφορά στο εκλογικό μέλλον της Αρμονικής Ανάπτυξης, ανάλογα με τις συνενώσεις μπορεί να γίνει καλύτερο ή χειρότερο. Είναι κάτι που θα το δούμε μόλις και αν κατατεθεί ο νέος αυτοδιοικητικός χάρτης και τότε θα μπορώ να απαντήσω πιο συγκεκριμένα. Πάντως, στη σκέψη μας είναι η δημιουργία ενός καινούριου αυτοδιοικητικού σχήματος, ευρύτερου, που θα συσπειρώσει όλους τους πολίτες που πιστεύουν στην πραγματική Αυτοδιοίκηση και στις συλλογικές, κοινοτιστικές αξίες. Θα δούμε. Σε λίγο καιρό θα ξέρουμε τι θα γίνει. 

• ΤΚ: Σκουπίδια:  τι απαντάτε στα όσα ακούγονται ότι τα σκουπίδια της Κορίνθου πάνε στο Ξυλόκαστρο .  

 ΑΖ: Οι δύο δήμοι που αναφέρετε, Κορινθίων και Ξυλοκάστρου, έχουν κάκιστες επιδόσεις στο πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα. Μετεξεταστέοι μονίμως και κάθε χρόνο στην ίδια τάξη. Τι σημασία έχει αν πηγαίνουν στο Ξυλόκαστρο ή στο Κιάτο ή όπου αλλού; Σημασία έχει ότι δεν κάνουν τίποτα για να μειώσουν τα σκουπίδια τους, πέρα από την μερική ανακύκλωση που εφαρμόζουν και δεν τολμούν να προχωρήσουν σε βιώσιμες, υπαρκτές και εφικτές λύσεις συνολικής διαχείρισης. Βλέπε Ελευσίνα. Δεν διαβάζουν το μάθημά τους και το μόνο που ακούς είναι ότι φταίνε άλλοι. Μεγάλη είναι η ευθύνη και της κυβέρνησης και της περιφέρειας, δεν λέω, αλλά μεγάλη είναι και η ευθύνη των δημοτικών αρχών για τη σημερινή κατάσταση. Και στους δύο δήμους, μιας και θίξατε τους συγκεκριμένους, έχουν κατατεθεί προτάσεις από πολίτες και φορείς για τη διαχείριση των σκουπιδιών και τη μείωση αυτών που οδηγούνται στις χωματερές, αλλά κανένα ενδιαφέρον δεν έχει επιδειχτεί από μέρους τους. Μόνο το «Εμείς δεν φταίμε» ακούγεται για το θέμα και έτσι θα μας οδηγήσουν στις δεματοποιήσεις και την καύση. Τραγική λύση για το περιβάλλον. Είναι σε εξέλιξη όμως, μια προσπάθεια πολλών φορέων της Κορινθίας για αναστροφή της πορείας αυτής και σύντομα θα έχετε νέα και γι’ αυτό το ζήτημα. 

• ΤΚ: Αποθήκες Φραντζή. Πού βρίσκεται το θέμα; Ο δήμαρχος μας είπε ότι θέλουν να βγάλουν έκπτωτο τον εργολάβο, διότι η υπηρεσία διαφωνεί ως προς τον τρόπο πληρωμής.  

 ΑΖ: Άλλοι φταίνε και εδώ. Ο εργολάβος στην προκειμένη, γιατί δεν τα βρίσκουν στα έξτρα στατικά που έγιναν, μόλις κατάλαβαν ότι κτήριο και υπέδαφος δεν ήσαν στην κατάσταση που περίμεναν! Βέβαια, όλοι ήξεραν την κατάσταση και του κτηρίου και του υπεδάφους της περιοχής, αλλά βλέπετε πλησίαζαν εκλογές και έπρεπε να δημοπρατηθεί, κακήν κακώς, το έργο και να περιφραχτεί. Δεν φταίει το ότι δεν είχαν κάνει στατική μελέτη πριν τη δημοπράτηση, ούτε το ότι το δημοπράτησαν κατ’ αποκοπή, λες και η αναπαλαίωση ενός διατηρητέου και μάλιστα σε τέτοια κατάσταση, είναι μια προβλέψιμη δουλειά. Τώρα που βρίσκουν μπροστά τους τα επακόλουθα των λαθών τους, θα διώξουν τον εργολάβο και μετά από κάποια χρόνια που θα τελεσιδικίσει η ιστορία αυτή, θα φέρουν κάποιον άλλον, που επιτέλους θα υλοποιήσει αυτό το εμπνευσμένο σχέδιο, που περιλαμβάνει ένα εστιατόριο 500 τετραγωνικών μέτρων και δύο αμφιθέατρα στο βάθος. Με λίγα λόγια, σε αυτό το έργο κατά τη γνώμη μας δεν έχει γίνει τίποτα, μα τίποτα, σωστό, μετά την αγορά του κτηρίου. Θέμα αιχμής για εμάς είναι το τραγικό σχέδιο που αποφασίστηκε ερήμην του δημοτικού συμβουλίου και της κοινωνίας του Ξυλοκάστρου και τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αυτό παλεύουμε να αλλάξουμε. Απ’ ότι φαίνεται θα μας δοθούν πολλές ευκαιρίες ακόμα, μέχρι να υλοποιηθεί. Πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει μέχρι τότε. Μπορεί να είμαστε εμείς στο τιμόνι του δήμου και όλα να διορθωθούν! Μην τρομάζετε, αστειεύομαι… 

• ΤΚ: Διάβρωση ακτών. Θεωρείτε αρκετές τις ενέργειες της Δημοτικής Αρχής για το θέμα και  ποιες οι εκτιμήσεις σας για το πρόβλημα;  

 ΑΖ: Όταν ένα πρόβλημα επιδεινώνεται και δεν λύνεται, μάλλον δεν φτάνουν αυτά που γίνονται. Εκτός του ότι κι εδώ άλλοι φταίνε (και στο συγκεκριμένο άλλοι φταίνε περισσότερο), ο τρόπος που διεκδικούν λύσεις και ο τρόπος που σχεδιάζουν στα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδιά τους, δεν δείχνει ότι κάνουν κάτι σοβαρό. Ρωτήστε κάποιον παραλιακό δήμαρχο αν τύχει: Τι βάλατε στο ΓΠΣ του δήμου σας, που θα βοηθά στη λύση ή θα δίνει μια διέξοδο στο πρόβλημα της διάβρωσης; Λένε ότι το παλεύουν, αλλά το παλεύουν δυναμικά και με σχέδιο; Δεν νομίζω. Όπως και στα περισσότερα σοβαρά θέματα που διαχειρίζονται, έτσι και σε αυτό, διαπιστώνουν το πρόβλημα, μεταθέτουν τις ευθύνες και διεκδικούν χλιαρά, έως νερόβραστα, λύσεις. Το αποτέλεσμα είναι ορατό.  

• ΤΚ: Βαμβακίαση των πεύκων.  Υπάρχει ακόμη αυτό το πρόβλημα στον Πευκιά;  

 ΑΖ: Υπάρχει και μάλλον θα υπάρχει για χρόνια ακόμα. Το θετικό από τις κινητοποιήσεις του περασμένου Μάη, είναι ότι η δημοτική αρχή ασχολείται πολύ με το δάσος και τη διαχείρισή του, κάτι που είχε αμελήσει τα προηγούμενα χρόνια και αυτό θα κάνει καλό και στην αντιμετώπιση της βαμβακίασης. Έπρεπε να κάνουμε ακόμα παραπάνω πράγματα από αυτά που έγιναν για την αντιμετώπισή της, αλλά το σημαντικό είναι ότι άλλαξαν στάση οι υπεύθυνοι και βαδίζουμε καλύτερα. Θα δούμε σε λίγες εβδομάδες τη φετινή εξέλιξη της αρρώστιας και ανάλογα θα κινηθούμε και θα διεκδικήσουμε καλύτερη αντιμετώπιση. Τα πράγματα αλλάζουν όταν οι άνθρωποι αποφασίζουν να δράσουν… Αυτό κρατάμε σαν μάθημα και προχωράμε. 

• ΤΚ: Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τους Ξυλοκαστρίτες; 

 ΑΖ: Όσο και όλους τους Νεοέλληνες. Πολύ. Προστέθηκαν και τα νέα σοσια-ληστρικά μέτρα και μαζί με τις τηλεοράσεις που φτιάχνουν ατμόσφαιρα, επιδεινώνουν πολύ την κατάσταση. Μεγάλο ζήτημα. Τα παιχνίδια με τη γρίπη και την κρίση είναι ενδεικτικά της μη παιδείας μας. Αφήστε που δεν βγάζουν κι ένα εμβόλιο για την κρίση!   

• ΤΚ: Δύο λόγια για την Πανελλαδική Συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα (Γλυφάδα, κτήριο δημαρχείου – Άλσους 15) στις 13-14 Μαρτίου. 

  ΑΖ: Η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ» (ΠΑΝΑΚ) διοργανώνει την 6η Πανελλαδική Συνάντησή της. Την πρώτη μέρα (Σάββατο, 13/3) η Γενική Συνέλευση της ΠΑΝΑΚ θα συζητήσει τα μείζονα θέματα που απασχολούν την αυτοδιοικητική κοινότητα ενόψει των σχεδιαζόμενων αλλαγών με στόχο τη συνδιαμόρφωση θέσεων και προτάσεων αλλά και την από κοινού διεκδίκηση ΙΣΧΥΡΗΣ & ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Τη δεύτερη μέρα (Κυριακή, 14/3) θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή ημερίδα με θέμα: «Το ‘Σχέδιο Καλλικράτης’ και το μέλλον της Αυτοδιοίκησης» με ομιλητές από το χώροτης αυτοδιοίκησης και της πολιτικής όπως οι κ.κ. Βαλσαμάκη Η., τ. αντιδήμαρχος Δ. Αθηνών, Κλάπας Μ., δήμαρχος Πρέβεζας, Κορτζίδης Χ., δήμαρχος Ελληνικού, Μπαλασόπουλος Θ., πρόεδρος ΠΟΕ-ΟΤΑ, Πασβαντίδης Χ., αναπλ. Νομάρχης Ν. Αθηνών, Τρεμόπουλος Μ., Ευρωβουλευτής και άλλοι.. 

• ΤΚ: Θα υπάρξουν και άλλες Αντισαρακοστιανές προτάσεις ;

 ΑΖ: Υπάρχουν πολλές ήδη,  αλλά άλλες δεν δημοσιοποιούνται ακόμα και άλλες δημοσιοποιούνται και δεν παίρνουν αριθμό. Άλλες τις κρατάμε εφεδρεία και άλλες τις ανακοινώνουμε χωρίς να τις εντάσσουμε στην Αντισαρακοστιανή μας επετηρίδα. Αν συζητούσαμε εδώ στο Ξυλόκαστρο, θα λέγαμε ακόμα περισσότερα και με μεγαλύτερη συχνότητα, αλλά δυστυχώς το δημοτικό μας συμβούλιο είναι ένα ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΛΟΓΟΥ, όπως είχε πει κι ο Περικλής Κοροβέσης για τη βουλή. Σε κάθε περίπτωση, είμαστε παρόντες σε όλα τα σοβαρά ζητήματα του δήμου και πάντα καταθέτουμε γραπτές προτάσεις για όλα όσα μας απασχολούν. Π.χ. ΓΠΣ, Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη Ζήρειας, Διαμόρφωση παραλίας, Αποθήκες Φραντζή, ΣΔΙΤ και πολλά άλλα. Μιας και διανύουμε και την πραγματική Σαρακοστή, σύντομα θα δημοσιοποιήσουμε άλλη μία για να γίνουν 31. Μετά θα σταματήσουμε για να μην καούν. Πάντως, για να ξέρετε, μπορεί η Αρμονική Ανάπτυξη να είναι εκτός ΔΣ, αλλά στα σοβαρά ζητήματα, η στάση της και οι προτάσεις της καθορίζουν τις εξελίξεις σε πολύ μεγάλο βαθμό. Θα γίνει αποτίμηση πριν τις εκλογές και θα τα παρουσιάσουμε συνολικά. 

• ΤΚ: Πώς σχολιάζετε τις εκτιμήσεις των ζημιών των αγροτών της περιοχής (λόγω των έντονων βροχοπτώσεων του περασμένου Σεπτεμβρίου) από τον ΕΛΓΑ,  για τις οποίες εγκρίθηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισμα διαμαρτυρίας; 

 ΑΖ: Επί της ουσίας του ψηφίσματος, συμφωνώ, αλλά τρέλα πουλάνε. Γι’ αυτά ξέρουν να παίρνουν ψηφίσματα. Τζάμπα είναι άλλωστε. Για την τόση φασαρία που έγινε και γίνεται με το θέμα του ΕΛΓΑ στο Ζεμενό και της ΣΚΟΣ-ΑΣΕ τίποτα δεν άκουσαν; Ερωτήσεις στη βουλή, εισαγγελείς, παραεισαγγελείς, εφημερίδες και ηλεκτρονικά έντυπα έχουν βουίξει, αλλά αυτοί δεν πήραν τίποτα χαμπάρι; Όποιος πείθεται από το ενδιαφέρον τους, έχει πρόβλημα ανάγνωσης των γεγονότων.

Αφήστε και τη μεγάλη τους έννοια για την ανάδειξη των γεωργικών μας προϊόντων. Τα μόνα θετικά που κάνουν είναι η γιορτή σουλτανίνας και μήλου, μόνιμες προτάσεις μας, που τις επαναλαμβάναμε για πολλά χρόνια μέχρι να τους πείσουμε. Τις έκαναν όμως και μπράβο τους. Όλα τα άλλα όμως που προτείνουν οι αγρότες της Αρμονικής Ανάπτυξης, τα αγνοούν και δεν βοηθούν την ενδογενή ανάπτυξη του τόπου. Μόνο κούφια λόγια λένε.     

• ΤΚ: Ποιες είναι οι προτάσεις σας για την αυξημένη εγκληματικότητα;  

 ΑΖ: Να κοιτάξουν οι άρχοντες, τοπικοί και κεντρικοί, να δώσουν προοπτική στα προϊόντα και τις δουλειές του κόσμου. Να ανοίξουν ορίζοντες, στηριζόμενοι στα συγκριτικά πλεονεκτήματα των τόπων και της χώρας μας γενικότερα, για να μη βαθαίνει η κρίση και εξαθλιώνονται οι πολλοί. Γιατί όσο ακολουθούνται αυτές οι πολιτικές, τόσο μεγαλύτερη εγκληματικότητα θα υπάρχει και όσους αστυνομικούς κι αν έχουμε, δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα. Πρότασή μου για τη μείωση της εγκληματικότητας, είναι να ανατραπεί η πολιτική που γεννά φτωχούς, απελπισμένους, άνεργους και δίνει στους νέους ένα αδιέξοδο μέλλον. Έτσι θα μειωθεί η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά και όλες οι παρενέργειες του νόμου της αγοράς. 

• ΤΚ: Από που «ξεπήδησαν» τα δημοσιεύματα για συνεργασία της παράταξής σας με τον κύριο Κουρτζή;

  ΑΖ: Από μία πλάκα στο facebook. Έβαλε ένας φίλος μου ένα σχόλιο σε ομάδα σχετική με τα αυτοδιοικητικά του Ξυλοκάστρου, ότι συμφωνήσαμε με τον Κουρτζή και το μόνο που μας λείπει είναι το όνομα του νέου συνδυασμού και το πήραν τοπικά ΜΜΕ και το ανέδειξαν. Μόλις το διαπίστωσα, σβήστηκε το σχόλιο και το διαψεύσαμε, αλλά η «είδηση» είχε πάρει διαστάσεις. Δεν υπάρχει κάτι σημαντικό ή υποχθόνιο σε αυτό το συμβάν, πέρα από μία χοντροκομμένη πλάκα. Αν οι δημοσιογράφοι βέβαια, προσπαθούσαν να διασταυρώσουν την «είδηση», θα μάθαιναν αμέσως την αλήθεια, αλλά δεν το έκαναν. Ένα τηλέφωνο θα αρκούσε. 

• ΤΚ: Έχετε κάποιο σχόλιο για τη δήλωση υποψηφιότητας του κυρίου Παπαχριστόπουλου; Δεδομένου ότι έχει μεγάλες ανειλημμένες επαγγελματικές υποχρεώσεις και διαμένει μόνιμα στην Αθήνα, θα μπορέσει αν εκλεγεί να ανταπεξέλθει στα αυξημένα διοικητικά του καθήκοντα;  

 ΑΖ: Ο Θάνος είναι ένας διαπρεπής και πολύ έντιμος ιατρός-δερματολόγος. Τον γνωρίζω περίπου τριάντα χρόνια, τον εκτιμώ, αλλά δεν μπορώ να ξέρω τα σχέδιά του. Φαντάζομαι ότι αν γίνει δήμαρχος, θα μένει εδώ. Πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιο όμως.  

• ΤΚ: Εσείς, αν εκλογικά δεν εξελιχθούν τα πράγματα όπως τα θέλετε για την Αρμονική Ανάπτυξη, θα συνεργαστείτε με κάποιον άλλον συνδυασμό; Σας έχει γίνει πρόταση συνεργασίας από άλλους υποψήφιους;   

 ΑΖ: Κοιτάξτε. Εμάς τους μικρούς, μάς αγαπούν όλοι την τέταρτη χρονιά της τετραετίας. Μας έχουν ήδη κάνει όλοι, πρόταση συνεργασίας. Με θέση εξασφαλισμένη οι περισσότεροι, για διοίκηση και εξουσία. Άλλοι μπορεί να το κάνουν επειδή μας εκτιμούν και κάποιοι άλλοι από λογιστική και ωφελιμιστική τακτική. Πάντως όλοι μας θέλουν. 

• ΤΚ: Δηλαδή, σας έχει κάνει πρόταση και ο δήμαρχος, παρ’ όλη την κριτική που του κάνετε; 

 ΑΖ: Πρώτος απ’ όλους. Από πέρσι. Μου είχε πει ότι αν ενωθούμε με το Κιάτο δεν θα συμμετέχει, αλλά αν ενωθούμε με Δερβένι και Γκούρα, μάς θέλει μαζί του. Όπως και όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι που ακούγονται. Όλοι μας θέλουν. Σκεφτόμαστε μάλιστα να κάνουμε μια ανοικτή δημοπρασία στα Sotheby’s.  Θα πιάσουμε καλή τιμή, δεν νομίζετε;

Τρύφωνας Καραβούλιας

Ο ΑΠΛΗΣΤΑΝΘΡΩΠΟΣ

Για τα μεγάλα παιδιά και τους μεγάλους παιδιά, το παραμύθι:

« Ο απληστάνθρωπος που έκλεψε τον χειμώνα»

του Λουκά Ψαράκη 

Αφιερωμένο στον βραβευθέντα Αργύρη Χιόνη ! ή Χιόνι;

 Ο χοντρό-Αύγουστος είχε την ποδιά του ξέχειλη από πεπόνια, καρπούζια, σταφύλια, σύκα, ροδάκινα, νεκταρίνια και τόσα άλλα. Αυτά όλα, κάποτε ήσαν μοσχομυριστά και ευωδιάζοντα.

 Και τώρα απλά, μετατράπηκαν σε χρωματιστά φρούτο-εμπορεύματα στους πάγκους, που η θέα τους γεμίζει αμηχανία τους ανθρώπους και τους κάνει να αναρωτιούνται, ποιος έκλεψε το άρωμα από τα φρούτα.

 Που να του κλέψουν το βρακί και να γυρνά ξεβράκωτος και κλοτσώ-κοκκινισμένος ο αναθεματισμένος! Να είχε άραγε και συνεργάτες; Και ποιος να είναι ο κλεπταποδόχος;

 Να κατοικοεδρεύει άραγε εις Παρισίους ο τελευταίος, εκεί που τα ακριβά αρώματα έχουν βρει τον παρασκευαστή τους; Ξέρετε, τον γνωστότατο κόμη Αρωματοσανελοράν . Απόγονο του σφουγγοκωλαριάκι ο οποίος υπηρετούσε με αυταπάρνηση τους βασιλείς, μα παρακαλούσε μέσα του να βρεθεί τρόπος να γλιτώσει από την βρώμα τους. Και βρέθηκε. Στις επόμενες γενιές όμως. Ο σφουγγο…κλπ…. πήγε σκα-σμένος. Από την

Μεγαλοπρεπώς μεγαλοπρεπέστατη, βρώμα.

 Όμως τα Μ ουχλου Μ ουχλου Ε, διακήρυτταν με αναμφισβήτητη και ειδικευμένη ως εκ τούτου και καλοπληρωμένη αρπακολιτσία, ότι και στο Παρίσιρίσι τα φρουτάκια μύριζαν όσο και τα άλλα φρουτάκια, τα μηχανικά.

 [ Αυτά να δεις πάλι γέλιο. Γνωρίζετε. Τέσσερα κερασάκια στην οθόνη μια φορά. Δεκατέσσερες μούντζες στην σειρά…. Έκαναν πολύ πλούσιους τους εποπτεύοντες απαγορευτές τους , καθότι ότι απαγορεύεται, πουλιέται ποοοοολύ ακριβότερα μετά. Αυτό το γνωρίζουν οι νομοθετο-πολισμάνοι άριστα δεκαεννέα,…δια τούτο –μεταξύ μας-, συσκέπτονται μήπως απαγορέψουν τα ραδίκια! Ναι! Θα βγουν αυτά στην μαύρη αγορά, θα πέσουν οι σχετικές μίζες της παράνομης επικινδυνότητας και θα λυθεί οσονούπω στρατηγέ μου εεεε sorry και το οικονομικό-αρπαχτικό της χώρας. Μεταξύ μας..]

 Άρα λοιπόν δεν υπήρχε εξήγηση για την απουσία αρωμάτων από τα φρούτα.

 Αυτά λοιπόν οι κυρίες γυρόφερναν στο λάχανο τους εεεε συγγνώμη, στο μυαλό τους, την ώρα που ψώνιζαν.

 Να ξαναγυρίσουμε τώρα στον γεμάτο καλούδια αγαθό χοντρό- Αύγουστο, ο οποίος σήκωνε κάθε μέρα το κεφάλι του και κοιτούσε με έκδηλη την αγωνία στο πρόσωπο του, την διαδρομή που έκανε το άρμα του θεού Ήλιου-Απόλλωνα στο ουρανό.

 Δεν ήταν ανάγκη να έχει εντρυφήσει κανείς στα αστρονομικά, για να καταλάβει ότι ο Απόλλωνας μέρα με την μέρα μίκραινε την διαδρομή του Ήλιου, κονταίνοντας έτσι και την ουρά της μέρας…

 Έχοντας και το μυαλό του στην σωστή και απρόσκοπτη ωρίμανση των σταφυλιών, ώστε ο μούστος που θα έμπαινε στα βαρέλια να ήταν πρώτης ποιότητος,- γιατί θα άκουγε τα μύρια όσα από τους ανθρώπου έτσι και του ξεφεύγανε εκείνες οι τσουλίτσες οι βροχίτσες, που όλο να τα σαπίζουνε θέλουν, ώστε να χαλάνε οι μούστοι και να τα ακούει -, ο θείος χοντρό- Αύγουστος, σκεφτόταν¨:

 Ρε θες να έχει σουφρώσει από τον πατέρα του τα κλειδοπέταλα του ηλιάρματος, εκείνος ο αλαφροχέρης αλητάμπουρας ο Φαέθων και να πουλά μούρη στις Ουρανίτσες πιλοτάροντας το άρμα του Ήλιου καταπώς του κουνάνε την αστρο- ουρά τους!

 Αφού όμως μοίραζε κάτι ξεγυρισμένες ξανάστροφες τρίφλες στις βροχίτσες, που προσπαθούσαν λυσσαλέα να του ξεφύγουν και να μουσκέψουν τα Αγιωργίτικα, τους Ροδίτες, τα γάλλο-Καμπερνέτια, Σιράκια, Αμβούργια, Μοσχοφιλέρια και τόσα άλλα κρασοστάφυλα, που άμα κάνω το λάθος να τα παραθέσω όλα, θα τα ακούω εγώ αντί για τον χοντρό, ξανά-σκεφτόταν:

 Αυτό το επαρμένο και από πανάκριβο κολέγιο βορείων προαστίων ξεφουρνισμένο, αφού μεταπτύχησε στην μεγίστη προστάτιδα μας από το 21, Ιγγλετέρα, ενεφανίσθη κάποτε, έκλεψε τα ηλιοπέταλα και οδήγησε το ηλιόαρμα έτσι που βγήκε όλος ο πλανήτης και του σούρε τόσα, όσα και στους πατήρ και υιό Μπούσ-τον.

 Έξαλλος τότε ο Απόλλων το ξαπόστειλε στα Ελβετικά βουνά. Γνωρίζετε ασφαλώς ότι είναι κούφια και απομέσα κρύβουν όλο τον παρά τους οι τρανοί, για να μην τον βρουν οι εξωγήινοι και τον πάρουν, τον παρά ντε, και φύγουν για να ψωνίσουν τα διαστημικά οικόπεδα και τότε που θα κτίση πολυκατοικίες ο εξωαποδωνόπουλος; Που; Αφού αυτά μόνο, τα οικόπεδα θα του έχουν ξεφύγει; Πού;

 Από πάνω βέβαια τα βουνά είναι γεμάτα σοκολάτα μούρλια και σκατ,,,,αγελάδος καθόλου μούρλια.

Αν δεν με πιστεύετε , ρωτήστε και τον ελβετΑντονίνι, Έζησε χρόνια εκεί και ξέρει το μυστικό, αλλά δεν το λέει παρ’ όλο που συνέχεια πρισμαλέει…

 Τον εξόρισε εκεί – τον Φαέθωνα-, γιατί όσους θέλουν να τους τιμωρήσουν, εκεί τους στέλνουν και τους πληρώνουν και τα έξοδα για να τους βασανίζουν πιο σκληρά. Ξέρεις τι τιμωρία είναι να βλέπεις συνέχεια την λίμνη της Γενευίας και τις αρκούδες της Βερνήας; Άσε η Λωζανήα….

Γιαυτό και πολλοί διεθνείς οργανισμοί έχουν την έδρα τους εκεί. Για να βοηθούν τους τιμωρημένους!

 Είναι δυνατόν ο Φαεθωνούλης να επέστρεψε και να πράττει τα ίδια;

 Αδύνατον, κάτι άλλο συμβαίνει και δυστυχώς αυτό είναι, ότι πρέπει σιγά σιγά να τα μαζεύει γιατί ο χειμώνας πλη-σι-α-ζει!

Δια τούτο σιγά και σχεδόν ανεπαισθήτως ο Απόλλων –Ήλιος μαζεύει την διαδρομή του και όχι γιατί ακρίβυνε ο σανός των αλόγων που σέρνουν το άρμα του. [ Αυτά αλλού γίνονται, μακριά. Στας Βρυξελλίες εξυφαίνονται και εδώ ξεμπαρκάρουν..]

  Στον καιρό βέβαια δεν υπήρχαν σημάδια επιδείνωσης,- κοπάναγε και τις βροχίτσες όποτε τις προλάβαινε-, αλλά η μέρα μίκραινε, οπότε….

 Το πήρε λοιπόν απόφαση και άρχισε να αμπαλάρει γιατί είχε μεγάλο ταξίδι να κάνει. Θα πήγαινε στους αποκάτΑυστραλούς. Αυτοί να δεις. Μια μεγάλη κόκκινη έρημος και γύρω –γύρω παραθαλασσίως οι από Ιγγλετέρα Αβοριγινο-εξολοθρευτές. Προσκυνούν την μεγαλειοτάτη ακόμα! Από τηλεδιάσκεψη, καθ ότι μεσολαβούν κάτι ωκεανοί..! Έχει και Ελληνιούς πολλούς εκεί. ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ! Εκεί!

 Φώναξε και τον βαρελοΣεμπτέμβρη να του παραδώσει τους μούστους.

Αλλά αυτός ήταν χωμένος μόνιμα σε ένα βαρέλι που επικοινωνούσε με άλλο βαρέλι και εκείνο με άλλο και με άλλο και πότε δεν άκουγε, πότε ήταν τούμπανο, πότε ήταν στουπέτσι, πότε σταφίδα, πότε έκανε ότι δεν άκουγε και γινόταν…… «μύλος».

Κάποιες φορές ερχόταν φουριόζος, παρελάμβανε με όλες τις ταρατατζούμ-τζούμ τελετές.

 Γνωρίζετε τώρα, με παριστάμενους και άξιους κάθε τιμής αρχηγούς-πλασιέ όπλων- κρατών, δημοκρατικώς ΜΜΕκλεγμένους – εκπροσώπους πετρελαϊκών – ενεργειακών, οχημάτων, πρωθυπουργούς κλπ.

 Κόκκινα χαλιά βαμμένα με έξτρα παρθένο – ανάσα -ΠαλαιστινιακοΑφγανικοΙρακινοΣερβικοΓεωργιανοικολογικό…αίμα κτλ.

Τιμητικά αγήματα, θωρακισμένες λιμουζίνες, ελικόπτερα, βαθυσκάφη…..και βάλε….

Με κάθε τιμή δηλαδή που τους αρμόζει!

 Μετά ο κυρ βαρελοΣεπτέμβρης, χωνόταν μέσα στο βαρέλι βαρέλια και συχνά χανόταν στις αναθυμιάσεις….και στα κράσο- απομεινάρια. Του είχε κολλήσει βλέπετε η ιδέα, ότι η νέα οίνο-εποχή, έπρεπε να βρει τα βαρέλια άδεια. Και….δώστου να τα αδειάσει!

Κάποιες φορές από μεγάλο φόρτο εργασίας, του ξέφευγαν και οι βροχίτσες, σαπίζανε τα σταφυλάκια, χάλια οι μούστοι, μα… Τσακ εμφανιζόταν η θεά Χημιούλα και τσακ το ξινισμένο μετατρεπόταν σε «παλαιωμένο σε δρύινα βαρέλια, με πλούσια φρουτώδη αρώματα και μπαχαρικά στο βάθοςκήπος κλπ.»

 Ότι μπορούσε έκανε και αυτός, μπλεγμένος με τις σούρες όπως ήταν.

 Πολλές φορές δεν εμφανιζόταν καθόλου και γενικά δεν ήταν άξιος εμπιστοσύνης όπως παλιά που ήξερες ότι καλοκαίρι φθινόπωρο χειμώνας στην σειρά εν –δυο.

 Τώρα, από τα ανεπτυγμένα, τα υπό-ανάπτυξη και τα αναπτυσσόμενα δηλητήρια, είχε χαθεί το τόπι που λένε…..

 Οπότε οι απληστάνθρωποι από το καλοκαίρι, περίμεναν χονδρικά και για να είναι έτοιμοι, τον χειμώνα.

 Έκοβαν ξύλα, πλέκανε μάλλινα παραμύθιαποΚΙΝΑ, αγόραζαν σόμπες. Έβαζαν πετρέλαιο-δημοκρατικο-αραβο-χουντικό–δικτατορικό και γενικά ετοιμάζοντο.

 Τώρα όμως, συνέβαινε κάτι εξαιρετικό!!

Λόγω μόλυνσης και ρύπανσης περιβαλλοντικής ο απληστάνθρωπος έκανε τον χειμώνα να χαθεί! Όμως μαζί, αφού δεν υπήρχε χειμώνας χάθηκαν και οι άλλες εποχές!

 Η άνοιξη ας πούμε που τον ακολουθεί, ντύθηκε τα λουλουδένια της φορέματα, έβαλε αηδόνια στα μαλλιά της και περίμενε σαν νυφούλα την αποχώρηση του γερό-χειμώνα.

Πώς όμως να αποχωρίσει κάποιός που δεν ήλθε ποτέ;

Έτσι η ανοιξούλα έμεινε να περιμένει μάταια.

Και πίσω της όλες οι άλλες εποχές και οι μήνες τους.

 Ο απληστάνθρωπος που είχε μάθει στην ομαλή εναλλαγή των εποχών , έστω και με τις μικρές ή μεγάλες ανωμαλίες τους, θορυβήθηκε.

Πώς θα πουλήσει τα εποχικά είδη; Να αλλάξει τις βιτρίνες; Να προγραμματίσει χειμερινές και θερινές διακοπές;

Να κατασκευάσει μηχανές διακοπών του χιονιού και της θάλασσας;

Να γεμίσει αεροπλάνα, καράβια, τραίνα και ι.χ. Να τα στείλει σε εξωτικούς, χλιδάτους, in, must, trendy,κοσμοπολίτικους, παραδοσιακούς, οικολογικούς, επιστροφής στη φύση, σεξ, υποθαλάσσιους και γενικώς διακοπο-προορισμούς.

Να προγραμματίσει γάμους, βαπτίσια, αγορές και όλα αυτά που παράγουν χρήμα και λαδώνουν το σύστημα δηλαδή.

 Όλα άρχισαν να καταρρέουν!

 Οι G8-18-28κλπ έκαναν συσκέψεις επί συσκέψεων.

 Οι υπουργοί «ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ» του πολίτη έπαιρναν όλο και ποιο σκληρά, αυστηρά, κατασταλτικά και αντιδημοκρατικά μέτρα. Πάντα όμως για την προστασία της δημοκρατίας και των πολιτών…

 Έστηναν μπλόκα παντού. Άνοιγαν αυτοκίνητα, έψαχναν βαλίτσες, έβαζαν δύτες να κοιτούν τα πλοία από κάτω σαν να συνεδρίαζαν οι τρανοί από πάνω και ολόκληρος ο πλανήτης κρεμόταν από κάτω από την λεκάνη της τουαλέτας τους.

 Όπως εκείνο το παραμύθι, με την πριγκίπισσα « Συμφωνία της Κοπεγχάγης».

Που έχασε την μάχη με τους τρανούς.

 Γιατί αυτή ήταν μόνη και εκείνοι πολλοί .

Και είχαν και τους σιδερόφρακτους μπατσίνους να τους προστατεύουν από του κακούς διαδηλωτίνους.

 Οι οποίοι, ήθελαν να εισβάλουν στα διαμερίσματα των τρανών,– οι οποίοι βασάνιζαν, βίαζαν, έφτυναν την «Συμφωνία της Κοπεγχάγης», στο όνομα της «Αναπτυξούλας» της μαύρης πριγκηπέσας, που έκλεψε τον θρόνο από την αδελφή της, την ΑΠΟ-αναπτυξούλα με την στήριξη των τρανών -, για να σώσουν την Κοπεγχάγη.

Αλλά αυτό είναι άλλο παραμύθι για άλλο βράδυ που θα έχετε κλειστή την Το μυαλόσας Vλαπτούλα..

 Έψαχναν λοιπόν παντού για τους κλέφτες του χειμώνα.

Φυλάκιζαν και ανέκριναν σκληρά ,δημοκρατικά και με σύγχρονες μεθόδους, τους Εξαρχείους, του νεολαίους, τους διαδηλωτίνους, τους αντιεξουσιαστίνους, τους low bup, τον Μ. Μυτακίδη ιδιαίτερα [αυτουνού καλό του έκανε γιατί αδυνάτισε]. Τους από το Πέραμα στο πέρασμα του λαβωμένου ξωτικού. [Μόνο η αλεπού του βάλτου τους ξέφευγε αλλά που θα πήγαινε και αυτή;]

 Και κάτι περίεργους, από μια μικρή τσιμεντούπολη στον Κορινθιακό, τους Αρμονικανατιναζουμεμπετα, απογόνους και συγγενείς των ξακουστών από την προϊστορία Αρμόνι! Θα τους έχετε ακουστά φαντάζουμαι…

 [Αυτούς ειδικά τους Αρμονικανατιναζουμεμπετά, τους είχαν κλείσει σε στενά τσιμεντένια πολυκατικουτιά που είχαν τους τοίχους τους γεμάτους με αφίσες, του νυν με γυαλιά αγκαλιά με τον Τσε Γκεβάρα και του τέως να οδηγά μπετονιέρα γεμάτη ανάπτυξη!

 Σε έναν μάλιστα τον είχαν υποχρεώσει να κάθετε συνέχεια πάνω στο ποδήλατο του και να λέει «βάλτε αυτοκίνητα παντού» «να απαγορευτούν τα ποδήλατα γιατί πάνε αργά», συνέχεια αυτό.

 Έναν άλλο, τον αρχηγό τους, να λέει τραγουδιστά ‘ «Κόνυ σ’αγαπώ πάντα σε πιστεύω» και να προσκυνά κόκκινες κούπες και διάφορα άλλα μαρτύρια.

 Έναν άλλο κκσυκίτη να φωνάζει με μετάνοιες, ξουρίστεμε συ-ρι-ζα, συ-ρι-ζα!

Το τι κραυγές και ουρλιαχτά ακούγονταν δεν περιγράφεται……

 Μα παρ’ όλες τις έρευνες και τις από ΤιVούλας ανακρίσεις, ο χειμώνας ….ΠΟΥΘΕΝΑ!

Οι εφημερίδες έβγαιναν με τεράστιους τίτλους «Ποιος; Ποιοι έκλεψαν τον Χειμώνα;»

Νύχτα και μέρα χρυσοπληρωμένοι ρεπόρτερ, ειδικοί φρουροί, ανθρωποφύλακες –γεια σου Περ.Κορ.-, ζητάδες, γιωτάδες, μαρκουτσοφόροι και καμεράκηδες που χύνουν χρυσό ιδρώτα για εμάς και την ενημέρωναποβλακωσήμας, έψαχναν, έτρεχαν, κρυφάκουγαν, κλειδαροτρύπωναν, έμπαιναν κάτω από κρεβάτια, μέσα σε ντουλάπες, παγίδευαν τηλέφωνα ,κινητά και ακίνητα, υπολογιστές , wi fi, take five, gps, bps, rst, σάρωναν με ειδικές μηχανές αναζήτησης τα ιντερνέτια ή διαδίκτυακά μαγαζιά των πάντων όλα .

Τίποτα!

 Επικήρυξαν τους κλέφτες με το ποσό που βγαίνει αν αθροίσουμε το κόστος: 

μιας ώρας πτήσης ενός μαχητικού πάνω από το Αιγαίο για να παίζει κυνηγητό το αγοράκι μας, με το αγοράκι του τουρκογείτονα

 Τα κέρδη μίας μέρας του φαρμακέμπορα μεγαλοπαράγοντα της καλαθόσφαιρας από την λεηλασία του δημόσιου ταμείου με τις παράνομες συνταγογραφήσεις.

 Τα κέρδη μιας μέρας από το παράνομο ή μη στοίχημα, όταν ο μόνιμος πρωταθλητής ηττάται και τα τηλέφωνα indra- συνακροάζονται και ερωτοτροπούν υποκλέπτοντας στου πρέσβη το κέντρο, -Κυριάκο μην ξεχάσεις τα μακαρόνια να είναι Siemens- και την στο κέντρο της κυβερνώσας και αστερόεσσας τρίγωνο.. Χάος.

 Τα κέρδη του κίτρινου πρώην προέδρου, από την πώληση του- δεν μπορώ να το συλλάβω-, λαθραίου πετρελαίου.

 Τα κέρδη μίας οικογένειας Αγγέλων από την τέλεση των μεγαλεπήβολων και ευθυβόλων ως προς την τσέπη μας, Ολυμπιακών Αγώνων και εκτέλεση των υπολοίπων κρατικών οικονομικών.

 Τα κέρδη μιας μέρας υπουργικών off shore εταιρειών με έδρα τας νήσους Καίμαν κι αμάν αμάν και

 Βέβαια τα κέρδη μιας μέρας που το παγκάρι εορτάζει και αναβράζει…Βατοπεδιάζοντας ασυστόλως!

Δηλαδή μιλάμε για αμύθητα ποσά.

Αλλά….εις μάτην!

Ο Χειμώνας άφαντος.

 Εν τω μεταξύ ο απληστάνθρωπος από κεκτημένη ταχύτητα και με την αγία εικόνα της ανάπτυξης μπροστά και ψηλά, συνέχιζε το θεάρεστο έργο του.

 Έκαιγε τα δάση να τα κάνει οικόπεδα. Μόλυνε θάλασσες, λίμνες, ποτάμια με τα απόβλητα του πλουτισμού του. Έκοβε τα δένδρα για να κάνει δρόμους και να οικοδομήσει. Ίσιωνε βουνά, άνοιγε τρύπες, έλιωνε τους αιώνιους πάγους, έθαβε στη γη τρομακτικά δηλητήρια , ράντιζε τα πάντα με δηλητήρια και μετά τα έτρωγε! Σκότωνε τα ζώα για διασκέδαση και άλλα τα βασάνιζε ή τα φυλάκιζε για να πηγαίνει τα δικά του παιδιά να βλέπουν τα φυλακισμένα πλάσματα και να ψυχαγωγούνται. Χωριστά εκείνα που γδέρνει για να τα φοράνε οι «πυροβολημένες»…

 Ψυχαγωγία .και κει που σκότωνε για το πετρέλαιο, βίαζε για τα διαμάντια, έδιωχνε για το μετάλλευμα, εκχέρσωνε για το χρυσάφι, δολοφονούσε για την θρησκεία κλπ κλπ. Αμαζόνιος – Σιβηρία 1-1. Ανταρκτική – Αλάσκα 1-1.

 Δηλητηρίαζε τα ψάρια σε γλύκά και αλμυρά νερά, κυνηγούσε –από αθλητικό ενδιαφέρον- και δολοφονούσε τα πουλιά στους βιότοπους και εκεί που ξεκουράζονταν όταν αποδημούσαν.

 Ο στόχος ένας να παραχθεί ακαθάριστο εθνικό προϊόν, δηλ. χρήμα και διασκέδαση…..

 Αλλά ο χειμώνας …άφαντος.

Και τι να κάνουν τώρα;

 Άρχισαν να τρελαίνονται. Είχε 29 βαθμούς και φόραγαν παλτά! Τους κοτσιλούσε κανά σπουργίτη και φώναζαν βροχή και αγόραζαν ομπρέλα από πλανόδιους.

Πετούσε κάνα κομματάκι βαμβάκι από κανένα παιδί που έπαιζε και βλέπανε χιόνι, ψάχνοντας και τους πάγους με φώκιες απάνω….

Άσχημες καταστάσεις, πρωτόγνωρες.

Οι τρελογιατροί είχαν ουρές από ασθενείς.

Το τηλεφωνικό κέντρο του 100 έσπαγε από φαντασιόπληκτες καταγγελίες γηραιών κυριών, περί αναγνώρισης των απαγωγέων του χειμώνα και ανεύρεσης του τόπου κράτησης του.

Οι πολισμάνοι έτρεχαν πανικόβλητοι να ερευνούν όλες τις καταγγελίες, έχοντας διαρκώς τις σειρήνες σε λειτουργία προκαλώντας πανικούς και διαλύοντας τα νεύρα των πολιτών.

Ο Χειμώνας όμως ……ά φ α ν τ ο ς.

 Και έτσι αφού είδαν και απόειδαν και ρώτησαν παντού και έψαξαν παντού, κάποιου τρανού του ήλθε η ιδέα να ρωτήσουν την γνώμη των παιδιών!

Πήγαν λοιπόν και τα βρήκαν. Τα είχαν στην εντατική, μελέτη.

 Το παιχνίδι, τους το είχαν καταργήσει εκτός οθόνης και διαμερίσματος!

 Για προστασία από….ξέρετε εσείς……

Τι λέτε και εσείς βρε παιδιά, τα ρώτησαν.

 Τι να έγινε ο χειμώνας;

Τα παιδιά που πάντα ξεχνούν και συγχωρούν, αποφάσισαν να το σκεφτούν και να το ερευνήσουν.

 Αν και μέσα τους ήξεραν την αλήθεια.

 Αυτός που τους έκλεψε το παιχνίδι βάζοντας τα σε μια οθόνη μπροστά.

 Μέσα σε ένα αυτοκίνητο να πηγαινοέρχονται.

 Με ένα γραφείο μπροστά, να γράφουν διαρκώς, μέσα σε ένα διαμέρισμα «ασφαλές από τον δρόμο».

Που τους λιγοστεύει το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους.

Αυτός που τους κλέβει την παιδικότητα, πρέπει να είναι και αυτός που έκλεψε τον χειμώνα.

Ο απληστάνθρωπος!

Και έτσι τα παιδιά έχουν τον λόγο και το πρόσταγμα τώρα για να βρεθεί ο χειμώνας……

 Εν τω μεταξύ, μέχρι τα παιδιά να αποφανθούν συσκεπτόμενα στην πρασινένια λουλουδούπολη άνευ οχημάτων και « τρωκτικών» για το τι θα γίνει και πως θα βρούνε τον γερό χειμώνα , και ποια τιμωρία αξίζει στον απληστάνθρωπο.. 

Για ψάξτε εσείς σε : 

Οχημάτων εντός και εκτός λογικής και δρόμου, πολλά κυβικά

Αξιωματούχων οδηγίες

Δημαρχο – επαναστατικές μπουρδολογίες

Κυριακάτικα κηρύγματα

Επισκοπικές αντεγκλήσεις

Τραπεζικούς λογαριασμούς

Χρηματοοικονομικά προϊόντα

Οπαδικο – στημένα πρωταθλήματα

Καζίνο-παίγνια

Εθνικιστικές αρλούμπες

Ρατσιστικές κορώνες

Πολιτικών λογύδρια

 Κρατικοδίαιτων Καναλαρχών αηδίες

Μεγαλοεκδοτών παραπλανήσεις

Ηγετών δεξιώσεις.

Διεθνών ΟΗΕμας απάτες

DVD, CD, PC, FS,

 Αλλά και κάτω από το μαξιλάρι σας και κυρίως, στα σκονισμένα παιδικά σας παραμύθια, αφού κλείσετε την τηλεόραση που σας πλάνεψε…

Ψάξτε , διαβάστε, αφογκραστείτε.

 Κλείστε τα μάτια και ονειρευτείτε, αυτό δεν απαγορεύεται ακόμα.

 Μήπως και βρείτε τον Χειμώνα!

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Ο  ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

 Δεν μπορώ να κατανοήσω, γιατί η εκκλησία, εμφανίζει δύο εκ διαμέτρου αντίθετα πρόσωπα.

Το ένα γεμάτο αγάπη, σεβασμό προς κάθε διαφορετικότητα, αλληλεγγύη, προσφορά και κοινωνικό έργο και το άλλο  γεμάτο διαχωριστικές γραμμές, προκαταλήψεις σε βάρος συνανθρώπων μας, φοβικές αντιδράσεις απέναντι στο διαφορετικό και θρησκευτικό φανατισμό.

Το κακό πρόσωπο της εκκλησίας, ατυχώς κατά την γνώμη μου εμφανίστηκε, με την εγκύκλιο του Μητροπολίτη κ. Διονύσιου εν όψη της έναρξη μαθημάτων των κατηχητικών σχολείων, που προτρέπει σε πνευματική αφύπνιση, επαγρύπνηση και ανάληψη δραστηριοτήτων τον κλήρο, για να προστατεύσει τα θρησκευτικά ιδεώδη του ποιμνίου του και κυρίως τον ευαίσθητο χώρο της νεολαίας που κινδυνεύει περισσότερο, λόγω της αλλοίωσης του πληθυσμού με την εισροή εις την χώρα μας αλλόπιστων δηλαδή μεταναστών, αλλοίωσης των ορθοδόξων κριτηρίων κλπ.

Υπήρξαν δικαιολογημένες αντιδράσεις από πολλούς, γιατί θεωρούν ότι ο ρόλος της εκκλησίας μπορεί και πρέπει να είναι διαφορετικός, γιατί θέλουν να βλέπουν το καλό πρόσωπο της εκκλησίας.

 Είναι γνωστό, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος έχει να επιδείξει ένα πολύ σημαντικό κοινωνικό έργο. Με ευαισθησία, υποστηρίζει τις κοινωνικά αδύναμες ομάδες και συμβάλλει στη δημιουργία μιας νέας αντίληψης για τον ανθρωπισμό.

Ενδεικτικά παραδείγματα της κοινωνικής προσφοράς της Εκκλησίας, που πραγματικά δείχνουν σεβασμό σε κάθε διαφορετικότητα που έχει σχέση με θρησκευτικές, πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις, είναι :

• Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέδωσε, στους πυροπαθείς Έλληνες και μετανάστες (καταυλισμός των Κούρδων)  του Δήμου Πεντέλης.

• Η ανθρωπιστική βοήθεια με τρόφιμα, σε ανταπόκριση αιτήματος  του Πολιτιστικού Κέντρου Κουρδιστάν, προς ενίσχυση του προσφυγικού καταυλισμού Λαυρίου. 

• Η ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες, οι οποίοι είχαν βρει προσωρινό καταφύγιο στην ακριτική Λέρο.

• Το πολυπολιτισμικό σχολείο, με Νηπιαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο  που κατασκεύασε η “Αλληλεγγύη” της Εκκλησίας της Ελλάδος με τη συγχρηματοδότηση του Υπουργείου Εξωτερικών στο Χαλέπι της Συρίας.

Άλλωστε, για την υποστήριξη των μεταναστών, η “Αλληλεγγύη” της Εκκλησίας της Ελλάδος, διεκδίκησε βραβείο της κοινωνίας των πολιτών στη διάρκεια του παγκόσμιου φόρουμ για την μετανάστευση που έγινε στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα.

 Είναι επίσης χρήσιμο για την κοινωνία μας, να γνωρίζουμε τις απόψεις φωτισμένων ιεραρχών, όπως του Αρχιεπίσκοπου Αλβανίας κ. Αναστάσιου, για το ρόλο της εκκλησίας και την στάση μας  απέναντι στους μετανάστες και τους κοινωνικά αποκλεισμένους. Λέει λοιπόν : 

 «Η Εκκλησία έχει χρέος να αγωνίζεται για δικαιότερους κοινωνικούς θεσμούς, διορατικές ρυθμίσεις, περισσότερη αλληλεγγύη, γνησιότερη αγάπη.

Η θέση της Εκκλησίας, ως συνόλου και κάθε χριστιανού προσωπικά, είναι ο σεβασμός παντός ανθρωπίνου προσώπου, ανεξαρτήτως καταγωγής η γλώσσας, ιδιαιτέρως όταν βρίσκεται σε δοκιμασία και ανάγκη. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν αναμφισβήτητα οι μετανάστες και η Εκκλησία αυτό το πνεύμα καλλιεργεί και ενισχύει, στηλιτεύοντας τον ρατσισμό και συμβάλλοντας στην ομαλή ένταξή τους στην τοπική κοινωνία. Υπάρχουν, βεβαίως, και περιπτώσεις όπου ορισμένοι μετανάστες δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα. Αλλά από καμιά κοινωνική ομάδα δεν λείπουν τα αρνητικά παραδείγματα. Ας μη παραθεωρείται όμως το γεγονός ότι οι μετανάστες συνέβαλαν και στην ανάπτυξη της οικονομίας σε ανάγκες οι οποίες δεν ήταν δυνατόν να καλυφθούν από εντοπίους.»

 Προσυπογράφω και το εξαιρετικό άρθρο του Κορίνθιου- Κώστα Παππή για τους “μετανάστες και ρατσισμός” δημοσιευμένο στο blog του (costaspappis.blogspot.com), όπου αναφέρει μεταξύ άλλων :   

«Το ζήτημα των μεταναστών δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει κανείς μόνο με το μυαλό ή μόνο με το συναίσθημα. Πρέπει να λειτουργήσει και η μνήμη. Μνήμη που αναφέρεται στους δικούς μας μετανάστες “νόμιμους” και “παράνομους”. Αυτή, να μην τη χάσουμε ποτέ, γιατί αλλιώς χάνουμε την ψυχή μας.»

 O Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Διονύσιος έχει πάρει πρωτοβουλίες στήριξης των κοινωνικά αδύναμων με την παροχή προς αυτούς “γευμάτων αγάπης”. Γι’ αυτό και το περιεχόμενο της επιστολής του που αναφέρεται στους μετανάστες τον αδικεί.

Πιστεύω ότι θα πάρει όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε, να μην καλλιεργηθεί ρατσιστική αντίληψη και συμπεριφορά προς συνανθρώπους μας   ανεξαρτήτως θρησκεύματος, χρώματος και εθνικότητας.

Θεωρώ όμως, ότι οι σημερινές συνθήκες απαιτούν την ανάληψη μιας πλατιάς πρωτοβουλίας στην Κορινθία, από πολίτες, συλλογικότητες, τοπική αυτοδιοίκηση και εκκλησία, για έναν Φορέα υποστήριξης, εκπαίδευσης και ένταξης μεταναστών κατά τα πρότυπα του “ανοικτού σχολείου μεταναστών” που ήδη με μεγάλη επιτυχία λειτουργεί σε Αθήνα και Πειραιά.  Η υποστήριξη και η συμμετοχή της εκκλησίας σε μια τέτοια πρωτοβουλία και προσπάθεια που πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, πιστεύω ότι θα συμβάλλει στον ρόλο και το πρόσωπο της εκκλησίας που θέλουμε όλοι .

 Λεωνίδας Φωτιάδης

Μια μικρή πόλη στο κέντρο του κόσμου της…

Ένα κείμενο του Ανδρέα Απ. Ζάρρου σε τρεις συνέχειες, που δημοσιεύτηκε το 2003, κατά τα 2/3, σε μια τοπική εφημερίδα, που έκλεισε γρήγορα.

Μια μικρή πόλη, στο κέντρο του κόσμου της. (μέρος α’)

Μια φορά κι ένα καιρό, σε μια  μικρή πόλη στο κέντρο του κόσμου της, ζούσαν κάποιοι απόγονοι των Ελλήνων, οι Νεοέλληνες. Θάλασσα, βουνό και κάμπος περιτριγύριζε τα σπίτια τους. Γύρω απ’ αυτή τη θάλασσα υπήρχαν κι άλλες πόλεις στο κέντρο του κόσμου τους, μα λίγες σχέσεις είχαν αναμεταξύ τους. Από τους κάτοικους της πόλης άλλοι ήσαν αγρότες, άλλοι ψαράδες, άλλοι νταραβεριτζήδες, άλλοι έμποροι. Κάποιοι από αυτούς, πέρα από τις δουλειές τους, είχαν αναλάβει και ασχολιόντουσαν με τα κοινά μετέχοντας σε συλλόγους, πνευματικά κέντρα και άλλα τέτοια που μια νύχτα με πανσέληνο, το φεγγάρι τους είχε υποδείξει να δημιουργήσουν.

«Δουλέψτε οι ψαράδες μαζί, οι αγρότες μαζί, οι ποιητές μαζί και κάθε πανσέληνο θα τα λέμε».

Βαρύς προβληματισμός έπεσε στη μικρή πόλη. Αφού ερμήνευσαν τα λόγια του, έφτιαξαν επαγγελματικούς συλλόγους κατά κλάδο και σε μερικά  τέρμινα, με τη συμβουλή του φεγγαριού,   έφτιαξαν και φιλανθρωπικούς συλλόγους. Μετά από πολλά τέρμινα έφτιαξαν και πνευματικά κέντρα, για να βοηθήσουν τους συμπολίτες να προβληματιστούν, να μάθουν και να διασκεδάσουν. Το σοφό φεγγάρι δεν τους τα έλεγε όλα. Τους άφηνε να δημιουργούν και μόνοι τους. Στο τέλος του χρόνου θα τους έλεγε τη γνώμη του. Οι σύλλογοι και τα πνευματικά κέντρα προσπαθούσαν να κάνουν πράγματα. Άλλοι πολλά, άλλοι λίγα. Προσπαθούσαν.

Και έφτασε το τέλος του χρόνου. Όλοι περίμεναν την πανσέληνο για να ακούσουν τι θα τους πει το σοφό φεγγάρι. Στήθηκαν λοιπόν στην άκρη του δάσους και άκουσαν εκείνο το βράδυ:

«Νεοέλληνες γεια σας. Οι σύλλογοι και τα πνευματικά κέντρα που φτιάξατε είναι χρήσιμοι σαν τα εργαλεία της δουλειάς σας. Αν τα χρησιμοποιείς σωστά, έχουν αποτέλεσμα. Μερικοί τα πάτε πολύ καλά, όμως δεν τα καταφέρνετε όλοι. Δεν καταλάβατε όλοι, ποιος είναι ο βασικός σκοπός σας. Και αυτός δεν είναι άλλος από την ευαισθητοποίηση και τη συμμετοχή του κόσμου. Δεν είναι οι σύλλογοι και τα πνευματικά κέντρα πετυχημένα, αν δε δρουν μαζί τους και οι πολίτες. Αν δεν πείσετε τον κόσμο να συμμετέχει μαζί σας και απλά κάποιοι δουλεύουν μόνοι τους, δεν καταλάβατε το νόημα της συλλογικότητας. Δεν εννοούσα συλλογικότητα να δουλεύουν μόνο όσοι είναι στο σύλλογο και κάποιοι κολλητοί τους. Εννοούσα να πείσετε τους υπόλοιπους να δουλεύουν για το σύλλογο και το πνευματικό κέντρο. Λίγοι να σχεδιάζουν, μετά να ανοίγεστε και στο τέλος αυτό που σχεδιάσατε να υλοποιείται απ’ όσο περισσότερους γίνεται. Ο έγκαιρος και σωστός σχεδιασμός μπορεί να γίνει από πολύ λίγους. Η υλοποίηση αν γίνεται από λίγους… ε, τότε αποτύχατε. Να σας δώσω για παράδειγμα, το Σύλλογο Βιβλίου. Μάζεψε βιβλία για τα παιδιά και μπράβο του, αλλά δεν έβαλε στο κόλπο όλους τους πολίτες. Ούτε καν τους βιβλιοπώλες της πόλης σας. Είναι νωρίς ακόμα, αλλά πρέπει να βάλετε σωστά τα θεμέλια. Ανοιχτείτε, μη φοβάστε. Για να είστε πετυχημένοι πρέπει τη δράση να την υλοποιούν όσο περισσότεροι γίνεται. Αυτός είναι ο σκοπός των συλλόγων και των πνευματικών κέντρων. Να πείσουν. Μερικοί από εσάς είναι ευχαριστημένοι μόνο και μόνο από τους τίτλους στα προεδρεία και τα ΔΣ. Κάνετε λάθος και η ιστορία της πόλης θα το δείξει. Αλλάξτε τακτική και βάλτε τους άλλους στο κόλπο. Χαρείτε με το αποτέλεσμα και μη κρατάτε τις δράσεις για λίγους δικούς σας. Μπορεί τώρα να φαίνεστε εσείς περισσότερο, αλλά αυτό θα κρατήσει λίγο. Αφήστε τα προσωρινά μεγαλεία. Ανοίξτε τα μυαλά σας κι ανοίξτε μετά και τα μυαλά των άλλων. Ανοίξτε ορίζοντες. Αυτά για φέτος. Θα σας ξαναμιλήσω σε 12 τέρμινα. Συνεχίστε».

Οι Νεοέλληνες ταράχτηκαν. Διαλύθηκαν μουδιασμένοι και γύρισαν σπίτια τους. Τις επόμενες μέρες φαγωμάρα έπεσε σε μερικούς συλλόγους. Αλληλοκατηγορίες, παραιτήσεις και τσακωμοί. Γρήγορα όμως συνήλθαν. Ο Σύλλογος Βιβλίου την επόμενη χρονιά μάζεψε δεκαπλάσια βιβλία γιατί έβαλε όλους τους πολίτες να φέρουν. Οι  βιβλιοπώλες άνοιξαν κι αυτοί τις αποθήκες τους. Πολλά άλλαξαν. Και όλοι περίμεναν ξανά το φεγγάρι…

συνεχίζεται μετά από μισό τέρμινο…

Μια μικρή πόλη, στο κέντρο του κόσμου της. (μέρος β’)

Μια φορά κι ένα καιρό, σε μια  μικρή πόλη στο κέντρο του κόσμου της, ζούσαν κάποιοι απόγονοι των Ελλήνων, οι Νεοέλληνες. Περίμεναν με αγωνία να έρθει η πανσέληνος, για να ακούσουν τι θα τους πει το σοφό φεγγάρι. Όλο αυτό το διάστημα δούλευαν στους συλλόγους και τα πνευματικά κέντρα, σύμφωνα με αυτά που τους είχε παρατηρήσει 12 τέρμινα πριν. Ετοίμασαν μια μεγάλη γιορτή δίπλα στη θάλασσα και περίμεναν κοιτώντας την ανατολή. Το φεγγάρι ξεπρόβαλλε στην ώρα του και τους είπε:

«Νεοέλληνες, γεια σας. Τα πηγαίνετε πολύ καλύτερα σε όλα. Και περισσότερο κόσμο ενεργοποιήσατε και καλύτερα αποτελέσματα έχετε και το ευχαριστιέστε περισσότερο. Μπράβο σας, πολύ καλά τα πάτε. Όμως, μη σταματάτε εδώ. Έχετε πολλά ακόμα να καταφέρετε. Και πρώτο απ’ όλα κάτι, που χρειάζεται πολύπλευρη και συλλογική προσπάθεια. Είναι το θέμα της θάλασσας, του βουνού και του κάμπου σας. Το τοπίο σας δηλαδή, που τόσο προκλητικά αγνοείτε και καταστρέφετε. Για πόσα χρόνια ακόμα νομίζετε ότι θα έχετε καθαρή θάλασσα; Για πόσα χρόνια ακόμα θα έχετε δέντρα; Φτιάξατε, δε λέω, δύο συλλόγους για το περιβάλλον. Ο ένας όμως είναι σαν την 29η Φλεβάρη και εμφανίζεται κάθε 52 τέρμινα κι ο άλλος δεν έχει καν συλλάβει το νόημα όσων έλεγα περί συλλογικής δράσης. Αλλά, δυστυχώς, το τοπίο δεν είναι θέμα ενός και δυο συλλόγων, αλλά όλων των συλλόγων και των πνευματικών κέντρων. Πρέπει να μάθετε όλοι, μικροί και μεγάλοι, να σέβεστε το τοπίο σας. Τα πνευματικά κέντρα πρέπει να ευαισθητοποιήσουν όλους τους πολίτες και να τους μάθουν να αγαπάνε τη φύση. Τα πνευματικά κέντρα πρέπει να είναι σχολεία. Να εκπαιδεύουν. Ο πολιτισμός που πρεσβεύετε είναι και η φύση. Πρέπει να μάθετε να μην τη  ρυπαίνετε. Να μάθετε να χωρίζετε τα σκουπίδια σας. Να μάθετε, να μη δηλητηριάζετε άλλο τα δέντρα σας για να αποδώσουν περισσότερα αλλά χειρότερα προϊόντα. Να μάθετε πολλά. Νομίζετε ότι θα φέρετε  τουρισμό στην πόλη σας, έτσι που το πάτε; Να δούνε τι; Τις πολυκατοικίες ή τη μελλοθάνατη  θάλασσά σας που τη δηλητηριάζουν με βιομηχανικά απόβλητα κι εσείς αδιαφορείτε;

Αφήστε το άλλο! Από τη μία έχετε τα πεύκα και περηφανεύεστε γι’ αυτό κι απ’ την άλλη ετοιμάζεστε να χτίσετε 700 στρέμματα λεμονοδάσος. Νεοέλληνες οικολόγοι, τι διαφορά έχει ένα πεύκο από μια λεμονιά; Μόνο ότι οι λεμονιές είναι ιδιοκτησία σας και γίνονται οικόπεδα, έτσι; Αλλά και τα πεύκα να σας ανήκαν, πάλι οικόπεδα θα τα κάνατε. Συνέλθετε.

Εκπαίδευση και δράσεις. Το ακούτε; Πνευματικά κέντρα για να δικαιολογήσετε την ύπαρξή σας έχετε μεγάλες υποχρεώσεις. Εκπαιδεύστε, ευαισθητοποιείστε μικρούς και μεγάλους. Οργανώστε δράσεις. Όσο παραμένετε αδρανή και το παίζετε καλλιτεχνικά γραφεία, εγκληματείτε. Και μη νομίζετε ότι αυτή η εκπαίδευση απλώς θα βελτιώσει τους πολίτες σε ζητήματα περιβάλλοντος. Ο άνθρωπος που σέβεται το τοπίο, ο «γειωμένος» άνθρωπος είναι καλύτερος σε όλα.

Και που είστε! Ανάπτυξη δεν είναι αυτό που σας λένε για περισσότερες δουλειές και περισσότερο κόσμο που θα φέρουν οι καινούριοι δρόμοι και τα τρένα από ανατολή και δύση. Ανάπτυξη είναι να βάλετε μυαλό. Το ωραίο τοπίο, η καθαρή θάλασσα, τα αγνά προϊόντα είναι ανάπτυξη. Συνέλθετε. Μη βλέπετε μόνο, πώς θα κάνετε τα κτήματά σας οικόπεδα. Τα κέρδη μερικών από εσάς μπορεί να καταστρέψουν την πόλη για πάντα. Σεβασμός. Συνέλθετε. Θα τα πούμε σύντομα.»

Οι Νεοέλληνες σάστισαν. Ο αρχικός ενθουσιασμός από τα καλά λόγια του φεγγαριού πέρασε γρήγορα και έπεσε παγωμάρα. «Τοπίο; Να χωρίζουμε τα σκουπίδια;» Άκρως προβληματισμένοι κι ανήσυχοι επέστρεψαν εκείνο το βράδυ σπίτια τους.

Πριν προλάβουν καλά καλά να ερμηνεύσουν τα λόγια του φεγγαριού, ξανάρθε πανσέληνος και το σοφό φεγγάρι τους μίλησε πάλι:

«Νεοέλληνες γεια σας. Δώστε προσοχή και μεγάλη σημασία στη συλλογικότητα που χρειάζεται για όλα όσα σας είπα. Ανοιχτείτε κι άλλο. Ξεφύγετε από τα όριά σας. Θα τα ξαναπούμε.»

Βαρύς ο προβληματισμός και για τα καινούρια λόγια του σοφού φεγγαριού. Ερμηνείες έδιναν κι έπαιρναν. Τα πνευματικά κέντρα αναθεώρησαν πολλά από τα πιστεύω τους και άρχισαν να ασχολούνται με την εκπαίδευση των πολιτών. Δράσεις οργανώνονταν συχνά και όλο και περισσότερος κόσμος της πόλης συμπεριφερόταν φιλικότερα στο τοπίο…

…συνεχίζεται μετά από μισό τέρμινο…

Μια μικρή πόλη, στο κέντρο του κόσμου της. (μέρος γ’)

Μια φορά κι ένα καιρό, σε μια  μικρή πόλη στο κέντρο του κόσμου της, ζούσαν κάποιοι απόγονοι των Ελλήνων, οι Νεοέλληνες. Οργάνωναν δράσεις με τους συλλόγους και τα πνευματικά τους κέντρα, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του φεγγαριού. Αυτή την εποχή οργάνωναν δράσεις κι εκπαιδεύσεις με σκοπό να μάθουν όλοι ν’ αγαπάνε και να σέβονται το τοπίο. Ακολουθούσαν τις συμβουλές του, αλλά έφθασε η ώρα που το φεγγάρι θα τους άφηνε μόνους. Τους είπε ότι η επόμενη πανσέληνος θα ήταν κι η τελευταία που θα τους συμβούλευε. Μετά θα πήγαινε σε άλλα μέρη, μακρινά.

Η γιορτή που ετοίμασαν αυτή τη φορά  ήταν εντυπωσιακή. Δίπλα στη θάλασσα, στην άκρη του δάσους συγκροτήματα έπαιζαν μουσική και τραγουδούσαν. Φωτιές, χορός, φαΐ και τραγούδι περιμένοντας το φεγγάρι. Κι εκείνο ήρθε, πάντα στην ώρα του.

«Νεοέλληνες, γεια σας. Ζείτε σε μια περιοχή με θάλασσα, βουνό και κάμπο. Κάποιοι σας έβαλαν όρια και σας είπαν ότι από ένα σημείο και μετά αρχίζουν άλλες πόλεις. Άλλες πόλεις όμως με την ίδια θάλασσα, άλλες με το ίδιο βουνό και τον ίδιο κάμπο. Μέχρι τώρα μάθατε να δουλεύετε συλλογικά και να ενεργοποιείτε τον κόσμο της πόλης. Σκεφτόσαστε πόσο καλύτερα αποτελέσματα θα είχατε αν όλα αυτά τα κάνατε μαζί με τους γείτονές σας; Τι νόημα έχουν τα όρια; Είναι πλασματικά. Την ίδια θάλασσα έχετε. Αν τη φροντίσετε όλοι μαζί, μπορεί να τη σώσετε. Προϊόντα βγάζετε κι εσείς κι αυτοί. Οι αγορές σας μπορούν να ζωντανέψουν μόνο και μόνο από την ανταλλαγή τους. Πολλά μπορείτε να κάνετε με τους δίπλα σας, αν συνεργαστείτε.

Ακούστε και το άλλο. Αδελφοποιείστε με πόλεις από χώρες μακρινές και καλά κάνετε. Αλλά  πότε θα αδελφοποιηθείτε με τους Φενεάτες, τους Στυμφαλίτες, τους Βοιωτούς; Δεν καταλαβαίνετε ότι όλοι μαζί έχετε πλεονεκτήματα περίσσια; Τουρισμός, εμπόριο, τοπίο, πολιτισμός. Όλοι μαζί. Βγείτε από τα όριά σας. Άρχοντες του τόπου κάντε την υπέρβαση και συναντηθείτε με τους γειτόνους. Υποτίθεται ότι εσείς πρέπει να καθοδηγείτε τον τόπο σας με στόχους μακρινούς κι ωραίους. Ανοίξτε λοιπόν τα όρια και τα μυαλά σας.

Νομίζω ότι από εδώ και μπρος μπορείτε να πορευθείτε μόνοι σας. Θα σας βλέπω αλλά δε θα μπορώ να επικοινωνώ. Έχουν σειρά τώρα άλλοι τόποι, μακρινοί. Εσείς να μη ξεχνάτε αυτά που σας είπα. Αξιοποιείστε τα τοπικά σας πλεονεκτήματα και συνδυάστε τα με τα πλεονεκτήματα των γειτόνων σας. Μάθετε τον τόπο σας και αγαπήστε τον. Συνεννοηθείτε. Γεια σας Νεοέλληνες.»

Αυτά ήσαν τα τελευταία λόγια του φεγγαριού. Οι Νεοέλληνες λυπήθηκαν που δε θα το ξανάκουγαν, αλλά χάρηκαν κιόλας για τις λύσεις που τους πρότεινε. Γρήγορα τις εφάρμοσαν και συνεργάστηκαν με τις γύρω πόλεις και τις απέναντι. Τα προϊόντα τους, πρώτα γέμιζαν τις γύρω αγορές και μετά έψαχναν γι’ άλλες. Η θάλασσά τους, το τοπίο τους μετά από κοινούς αγώνες και προσπάθειες χρόνων ξαναζωντάνεψαν. Αγάπησαν τον τόπο τους. Έμαθαν την ιστορία του και την ανέδειξαν, όλοι μαζί. Κόσμος ερχόταν σε αυτή τη γωνιά της γης, για να θαυμάσει το τοπίο  και για να γευτεί τα προϊόντα τους. Όλοι μαζί έφτιαξαν ωραίους ξενώνες και πρόκοψαν. Έγιναν έτσι πόλεις, που δε ζούσε η κάθε μια στο κέντρο του κόσμου της, αλλά πόλεις με κοινό κέντρο. Βοηθούσαν η μια την άλλη κι έτσι κύλησε αρμονικά η ζωή τους μέσα στους αιώνες.

Οι Νεοέλληνες, οι Φενεάτες, οι Σικυώνιοι, οι Στυμφαλίτες, οι Απεναντίαζ και οι άλλες φυλές έζησαν καλά κι εμείς καλύτερα.